باقى باشد، بايد آن را به صاحبش بر گرداند، اگرچه زمان طولانى گذشته باشد. ولى اگر از بين رفته باشد يا از ملك او خارج شده و دسترسى به آن نداشته باشد، لازم نيست كه عوض را بپردازد، ولى اگر دسترسى داشته باشد مسأله خالى از اشكال نيست و احتياط واجب آنست كه بين مالك و يا بنده و كسى كه به او منتقل شده مصالحه شود.

(مسأله 3606) يك درهم عبارت است از (3/ 4) 2 (دو گرم و سه چهارم) گرم نقره.

(مسأله 3607) اگر قيمت لقطه يك درهم يا بيشتر باشد، كسى كه آن را پيدا كرده تا يكسال بايد آن را معرفى كند. و اگر نگهدارى يا معرّفى آن هزينه داشته باشد، هزينهاش بر عهده كسى است كه آن را برداشته است.

(مسأله 3608) بردارنده لقطه پس از يكسال معرّفى، ميتواند آن را به اميد اينكه صاحبش پيدا شود نگهدارى كند، يا از طرف صاحبش صدقه دهد و يا خودش تملّك كند، به جز لقطه حرم مكّه، كه بنابر احتياط واجب آن را نمى تواند تملك نمايد.

(مسأله 3609) اگر پس از گذشت يكسال صاحبش پيدا شود، در اينجا چند صورت است:

1- اگر آنچه پيدا كرده عيناً موجود باشد، بايد به صاحبش برگرداند.

2- اگر در اثر اهمال كارى تلف شده باشد، بايد عوضش را بپردازد.

3- اگر بدون اهمال تلف شده باشد، ضمانتش مشكل است، بنابر احتياط واجب لازم است كه مصالحه كنند.

4- اگر آن را از طرف مالك صدقه داده باشد، مالك ميتواند به آن رضايت بدهد و پاداش آن از آنِ مالك باشد و ميتواند رضايت ندهد، پس‌