(مسأله 3599) اگر بعداً صاحب گوسفند پيدا شود و راضى به صدقه نباشد بايد پول گوسفند را به او بدهد.

(مسأله 3600) آنچه در اين فصل گفتيم و آنچه در فصل سوّم خواهيم گفت، فرق نمى كند كه پيدا كننده بالغ و عاقل باشد، يا كودك و ديوانه، جز اينكه در مورد كودك و ديوانه، ولى آنها به دنبال صاحب حيوان يا شى‌ء گمشده ميگردد، او تملّك ميكند و او صدقه ميدهد.

(مسأله 3601) اگر حيوانى به خانه انسان درآيد و يا وارد باغ و بستان حصاردار او گردد، گرفتن حيوان صدق نمى كند، و ضامن او نمى شود، حتى ميتواند كه آن را از محدوده ملك خود بيرون كند، و اگر احتمال بدهد كه آن حيوان گم نشده بايد آن را بيرون نمايد و اگر بداند كه گم شده ميتواند آن را بگيرد و به حكم گمشده عمل كند.

(مسأله 3602) اگر پرندهاى بال درآورده، پرواز كرده، از حوزه اختيار صاحبش بيرون رفت، براى هر كسى جايز است كه آن را بگيرد. پس اگر صاحبش را بشناسد بايد به او برگرداند و اگر كسى به دنبال آن بيايد و ادعا كند كه مال منست، پس اگر مورد اعتماد باشد و متّهم به دروغ نباشد، به او برمى گرداند، در غير اين صورت ميتواند آن را تملّك كند و نيازى به معرّفى ندارد.