خود باقى ميمانند.[32]

(مسأله 3012) دو زوج كافر كه عقد بسته بودند و مراسم زناشوئى در ميان آنها حاصل نشده بود، اگر يكى از آنها مسلمان شود، عقدشان باطل ميشود.

(مسأله 3013) دو زوج كافر كه مراسم زناشوئى ميانشان انجام يافته، اگر يكى از آنها مسلمان شود، منتظر ميماند، اگر آن يكى هم در مدّت عدّه طلاق به آيين اسلام مشرّف شود، بر نكاح خود باقى ميماند. ولى اگر تا پايان مدّت عدّه مسلمان نشود، ازدواجشان باطل ميشود.

(مسأله 3014) از فرض بالا استثنا ميشود صورتى كه مرد مسلمان شود و زن يهودى يا مسيحى باشد، در اينجا عقد نكاح باطل نمى شود، خواه زناشوئى انجام يافته باشد يا نه، خواه زن نيز در مدّت عدّه طلاق اسلام بياورد و يا بر كفر خود باقى بماند.

(مسأله 3015) شايسته است مرد مؤمن با زن مؤمنه ازدواج كند، و ازدواج كردن با زن مستضعف مانعى ندارد.

(مسأله 3016) براى فرد با ايمان مكروه است با زنى از اهل خلاف (غير شيعه) ازدواج كند، مگر اينكه مستضعف باشد.

(مسأله 3017) ازدواج زن با ايمان با مرد غير مستضعف از اهل خلاف (غير شيعه) كراهت بيشترى دارد.

(مسأله 3018) ازدواج مرد يا زن شيعه با اهل خلاف، اگر ترس گمراه شدن در بين باشد، حرام است، ولى عقدشان باطل نيست.

[32] طباطبايى حكيم، محمد سعيد، توضيح المسائل: عبادات و معاملات، 1جلد، مهر ثامن الائمه عليهم السلام - قم - ايران، چاپ: 1، 1391 ه.ش.