يا در فرضهاى نادر.

(مسأله 3005) كسى كه كافر به دنيا آمده، پس از رسيدن به حدّ تكليف مسلمان شده، اگر از اسلام برگردد، او را مرتدّ ملّى مينامند.

(مسأله 3006) اگر كسى با ارتداد فطرى مرتدّ شود، حتماً بايد زنش از او جدا شود و عدّه وفات نگه بدارد، چه زناشوئى انجام يافته باشد، و يا فقط عقد بسته باشد.

(مسأله 3007) در مرتدّ ملّى لزوم جدا شدن همسرش از او محلّ اشكال است، به ويژه بعد از مراسم زناشوئى، ولى بايد از او كناره گيرى كند و به او اجازه ندهد كه از وى كامجوئى نمايد.

(مسأله 3008) زنِ مرتد ملّى هنگامى كه از شوهرش جدا شد عدّه طلاق نگه ميدارد و بعد از سپرى شدن ايام عدّه از او منقطع ميشود. ولى اگر در اثناى عدّه شوهرش بميرد، بنابر احتياط واجب بايد آن عدّه را رها كرده، عدّه وفات نگه دارد.

(مسأله 3009) اگر زنى مرتد شود، چه ارتداد فطرى يا ملّى، اگر به صورت كافر غير كتابى درايد، حتماً بايد شوهر مسلمانش از او جدا شود و عقدش باطل ميشود. ولى اگر به صورت اهل كتاب درآمد، در نكاح شوهرش باقى ميماند، چه زناشوئى انجام يافته باشد يا نه.

(مسأله 3010) اگرچه ارتداد موجب بطلان عقد نكاح است، امّا موجب حرمت ابدى نمى شود و از نكاح مجدد مانع نمى شود، نه در مورد زن و نه در مورد مرد. پس اگر شخص مرتد در ارتداد خود باقى بماند، حكم دينى كه برگزيده بر او جارى ميشود، و اگر به اسلام بازگردد، ميتواند با عقد جديد با همسر قبلى خود ازدواج نمايد، خواه ارتداد فطرى باشد يا ارتداد ملّى.

(مسأله 3011) اگر دو زوج كافر همزمان مسلمان شوند، بر نكاح‌