(مسأله 2423) اين حكم در مورد كسى كه به مالك دسترسى نداشته باشد، به جهت غايب بودن يا ناشناخته بودنش، نيز جارى است.

(مسأله 2424) اگر گرو گيرنده در عقد رهن يا در عقد ديگرى شرط كند كه در سر موعد حق فروش گروى را بدون مراجعه به گروگذار داشته باشد، شرط صحيح و نافذ است.

(مسأله 2425) اگر گروگذار، گرو گيرنده را وكيل كند كه در سر موعد گروى را بفروشد و حق خودش را وصول كند، و در عقد رهن يا در عقد ديگرى شرط نكند كه اين وكالت را عزل كنند، شرط صحيح و نافذ است.

(مسأله 2426) در مسأله فوق شرط بلاعزل بودن بايد در عقد رهن و يا عقد ديگرى، خارج از عقد وكالت باشد، و بنابر احتياط واجب خارج از عقد قرض باشد.

(مسأله 2427) اگر گروگذار ورشكست شود يا بميرد و از خود قرضى بگذارد كه تركهاش به آن كفايت نكنند، آيا ميتوان حق گرو گيرنده را در مورد گروى بر ديگر طلبكاران مقدّم داشت يا نه؟ محلّ اشكال است. و لذا بنابر احتياط واجب بايد او با ديگر طلبكاران مصالحه نمايد.

(مسأله 2428) اگر گروگذار بميرد و گرو گيرنده هيچ دليل و سندى براى طلب خود نداشته باشد، و ترس داشته باشد كه اگر به مال گروى اعتراف كند، ورثه آن را بگيرند و طلب او را انكار نمايند، در اين صورت ميتواند آن را بفروشد، طلب خودش را وصول كند و مازاد آن را به ورثه برساند و چيزى در مورد رهن بازگو نكند.

(مسأله 2429) اگر گرو گيرنده، يك مال گروى به خاطر طلبى كه از