(مسأله 173) كسى كه با وضوى جبيرهاى نماز خوانده، اگر در اثناى وقت عذرش برطرف شد، كشف ميكند از اين كه وضويش صحيح نبوده، و اعمالى كه با آن وضو انجام داده باطل بوده است.

(مسأله 174) كسى كه با طهارت جبيرهاى نماز خوانده و تا آخر وقت عذرش باقى بوده، طهارت و نمازش صحيح است و اگر بعد از وقت عذرش برطرف شود، طهارت او به قوّت خود باقى است و نيازى به تجديد وضو يا غسل ندارد، اگر چه بهتر است، به ويژه در وضو و تيمّم.

(مسأله 175) در هر موردى كه انسان نميداند كه وظيفهاش جبيره يا تيمّم است؟ بايد هر دو را جمع كند، يعنى هم وضو يا غسل جبيرهاى انجام دهد و هم تيمّم كند، تا با پرسش يا بررسى وظيفهاش مشخّص شود.

***

احكام مسلوس ومبطون‌

كسى كه نمى تواند از بيرون آمدن ادرار خود جلوگيرى كند و قطره قطره ادرارش ميريزد «مسلوس يا سَلَسِ البول» ناميده ميشود.

كسى كه نمى تواند غائط خود را كنترل كند «مبطون» ناميده ميشود.

(مسأله 176) كسانى كه به يكى از اين دو بيمارى مبتلا هستند، و يا حدث ديگرى از آنها به طور مستمرّ صادر ميشود، اگر از وضع خود آگاهند و ميدانند كه تا آخر وقت فرصتى پيش ميآيد كه بتوانند وضو گرفته و نماز بخوانند، بايد منتظر باشند تا در آن فرصت وضو بگيرند و نماز بخوانند.

(مسأله 177) اگر فرصتى كه پيش ميآيد، به مقدار كمترين فرصت لازم براى نماز اختيارى است، باز هم بايد منتظر همان فرصت باشند.