احتياط واجب به هر تعداد كه آن را در روز ماه رمضان تكرار كند، به همان تعداد كفّاره بر او واجب ميشود.

(مسأله 1383) كسى كه به وسيله اخلال به نيّت روزهاش را فاسد كرده، نبايد روزهاش را بخورد و اگر بخورد كفّاره نيز بر او واجب ميشود.

(مسأله 1384) زن روزهدار، اگر شوهرش از او طلب نزديكى كند، بايد خوددارى كند، پس اگر شوهرش او را مجبور سازد، بر زن كفّاره واجب نمى شود.

(مسأله 1385) اگر مرد روزهدار، همسر روزهدارش را مجبور به نزديكى كند، كفّاره همسرش نيز بر عهده شوهرش ميباشد.

(مسأله 1386) كسى كه عمداً روزهاش را باطل كرده، اگر بعد مسافرت، مرض، حيض يا نفاس بر او عارض شود، كفّاره را از او ساقط نمى كند.

(مسأله 1387) اگر انسان ميداند روزهاش را خورده، ولى تعداد قضا و كفّارهاى را كه بر عهدهاش هست نميداند، به حدّاقل اكتفا ميكند.

(مسأله 1388) كسى كه ميداند روزهاش را خورده، ولى نميداند آيا كفّاره نيز بر گردنش آمده يا نه، به قضا اكتفا ميكند.