بخورد و روزهاش صحيح است، ولى اگر عمداً بيش از رفع خطر آب بخورد روزهاش باطل ميشود و قضا و كفّاره بر او واجب ميشود.

(مسأله 1349) اگر تشنگى بر روزهدار غلبه كند، ولى ترس از جانش نباشد، بلكه فقط تحمّل آن موجب مشقّت باشد، ميتواند در حدّ رفع مشقّت آب بخورد و روزهاش را ادامه دهد و بنابر احتياط واجب قضاى آن را نيز بگيرد.

(مسأله 1350) روزه كودك همانند ديگر عبادتهايش صحيح است و مستحب است او را به روزه گرفتن تمرين و عادت دهند.

(مسأله 1351) كسى كه قضاى ماه رمضان بر عهدهاش هست نمى تواند روزه مستحبّى بگيرد، ولى اگر روزه استيجارى به عهدهاش باشد ميتواند روزه مستحبّى بگيرد.

(مسأله 1352) كسى كه روزه قضاى ماه رمضان بر عهدهاش باشد ميتواند براى روزه واجب يا مستحبّى از طرف ديگرى اجير بشود، و ميتواند با داشتن قضاى رمضان، روزه استيجارى بگيرد.

(مسأله 1353) كسى كه روزه قضاى ماه رمضان بر عهدهاش هست، بنابر احتياط واجب نمى تواند بدون اجير شدن، روزه شخص ديگرى را بگيرد، حتّى با عقد جُعاله.

(مسأله 1354) در وجوب روزه ماه رمضان، چند چيز شرط است: