بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) - الخوئي، السيد ابوالقاسم

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 642

بحثى پيرامون مسئله هدايت
سؤال: مفسرين در آيه (اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ) سخنى دارند و مى گويند: طالب هدايت بايد قبلا فاقد آن باشد تا بتواند آن را از خداوند بخواهد، بنابراين مسلمان خداشناس و يكتاپرستى كه خود هدايت يافته و واجد هدايت است و در راه مستقيم هدايت قدم برمى دارد، چگونه در حال نماز از درگاه ذات اقدس الهى دوباره هدايت مى طلبد و مكرر مى گويد: «اهدنا الصراط المستقيم» مگر آن چه را كه انسان خود در ميان آن است، صحيح است كه آن را از خدا بخواهد؟! پاسخ ها: در پاسخ اين سؤال و يا در جواب اين اشكال سخنانى گفته اند كه توضيح آن بدين قرار است:
1- مى گويند: منظور از هدايت در اين آيه، استمرار و ثابت بودن در هدايت است و بعد از آن كه خداوند به فضل و عنايت خويش بر شخص نمازگزار منت نهاده و او را به سوى ايمان و توحيد هدايت فرموده است، از خداوند درخواست مى كند كه اين نعمت را براى او ثابت و هميشگى بدارد تا پس از هدايت، لغزشى در او پديدار نگردد و از مسير هدايت منحرف نشود.
2- مى گويند: منظور از هدايت در اين آيه ثواب و پاداش اعمال است، بنابراين معناى آيه چنين خواهد بود كه نمازگزار عرضه مى دارد: بارالها! در برابر اعمال نيك و عبادت هاى من راه راست را- كه انسان را مستقيما به بهشت و سعادت مى رساند- براى من پاداش ده.
3- بازمى گويند: شايد منظور از طلب هدايت، طلب افزايش هدايت باشد زيرا هدايت قابل زيادت و نقصان است و كسى كه به يك مرتبه از هدايت رسيده است، مى تواند درخواست مرتبه كامل ترى را نمايد.

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 642

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست