بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) - الخوئي، السيد ابوالقاسم

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 522

معناى بدا از نظر شيعه
«بدا» يى كه شيعه بدان معتقد است، به معناى «ابداع» و اظهار مى باشد، يعنى آن چه براى بشر مجهول و ناروشن بود، خداوند آن را اظهار نموده و آشكار سازد. استعمال بدا كه به معناى خلقت و آفرينش است، در «اظهار» به علت مناسبت و شباهت خاصى است كه در ميان آن دو- خلق كردن و ظاهر نمودن- وجود دارد زيرا كه خلق كردن چيزى در واقع ظاهر نمودن آن چيز است.
اتفاقا در بعضى از روايت هاى اهل سنت بدا به همين معنى استعمال شده است چنان كه بخارى از ابو عمر و او از ابو هريره نقل مى كند كه رسول خدا(ص) فرمود: در ميان بنى اسرائيل سه نفر بودند:
يكى كور، ديگرى كچل و سومى ابرص، «بدا» پيش آمد كه خدا آن ها را امتحان كند و بدين منظور ملائكه اى به سوى آن ها فرستاد ...[1]
در قرآن نيز نظير اين استعمال، فراوان آمده است، آنجا كه خداوند مى فرمايد:
(الْآنَ خَفَّفَ اللَّهُ عَنْكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً.)[2] حالا خداوند براى شما تخفيف داد و ظاهر نمود كه در شما ناتوانى هست.
و نيز مى فرمايد:
(لِنَعْلَمَ أَيُّ الْحِزْبَيْنِ أَحْصى لِما لَبِثُوا أَمَداً.)[3]

[1] صحيح بخارى، باب احاديث بنى اسرائيل، 4/ 146.
[2] انفال/ 66.
[3] كهف/ 12.

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 522

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست