ام‌ولد، بود[1742] و شيخ عباس قمى، مادر وى را ام احمد، مادر احمد بن موسى (ع) مى‌داند.[1743] شيخ طوسى، او را از اصحاب امام رضا (ع) دانسته است، اما از حالات و ويژگى‌هاى او، مطلبى نياورده است.[1744] اسحاق بن موسى (ع) از برادر خود، امام رضا (ع)[1745] و از عمويش، به نقل از جدش، امام جعفر صادق (ع)، رواياتى را نقل كرده‌[1746] و در مدينه، وفات يافته است.[1747]

سيد عبدالرزاق كمّونه مى‌نويسد:

او با دخترعموى خود (دختر اسحاق بن امام جعفر صادق (ع)) ازدواج كرد و در زمان ولايتعهدى امام رضا (ع)، مأمون عباسى، آن زن را به ازدواج اسحاق درآورد و سپس به او فرمان داد كه آن سال با مردم حج بگزارد. او از برادرش، حضرت رضا (ع) و عمويش، على بن جعفر (ع) روايت مى‌كرد.[1748]

اسحاق، دخترى به نام رقيه داشت كه عمر طولانى نمود و در سال 310 يا 316 ه. ق، در بغداد وفات يافت.[1749] ابونصر بخارى نسابه (متوفاى بعد از 341 ه. ق)، در عصر خود، اين بانو را زيارت كرده بود.[1750] همچنين اسحاق، پنج فرزند پسر، به اسامى على، حسن، عباس، محمد و جعفر داشت. برخى از علماى انساب، يحيى، موسى و قاسم را بر تعداد فرزندان اسحاق، افزوده‌اند.[1751]

به گفته «ابن مهنّا»، عباس بن اسحاق بن موسى (ع)، در زمان منصور در ارمينيه (ارمنستان‌

[1742] . الارشاد، ج 2، ص 244؛ المجدي، ص 118؛ عمدة الطالب، ص 262؛ النفحة العنبرية، ص 92.

[1743] . منتهى الآمال، ج 2، ص 367.

[1744] . رجال طوسى، ص 369؛ معجم رجال الحديث، ج 3، ص 70؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 122.

[1745] . جامع الرواة، ج 1، ص 117.

[1746] . تحليلى از زندگانى امام موسى كاظم( ع)، ج 2، ص 457.

[1747] . اعيان الشيعة، ج 3، ص 28؛ بحار الانوار، ج 48، صص 285 و 303 و ج 49، ص 146.

[1748] . آرامگاه‌هاى خاندان پاك پيامبر( ص)، صص 277 و 278.

[1749] . المجدي، ص 118؛ النفحة العنبرية، ص 92.

[1750] . سر السلسلة العلوية، ص 38.

[1751] . تهذيب الانساب، ص 17؛ المجدي، ص 118؛ الاصيلي، ص 191؛ عمدة الطالب، صص 267 و 282.