امام حسين (ع) را از آنجا به قاهره منتقل كند و بدين منظور در «باب زُوَيله» قاهره، مسجدى براى دفن كردن سر بنا كرد. اما پس از رسيدن سر به قاهره، به دستور الفائز، آن را به كاخ‌هاى خلفاى فاطمى منتقل كردند و پس از ساختن زيارتگاه مخصوصى در سال 549 ه. ق، سر را در آنجا دفن كردند.[80] مورخ ديگرى گفته است كه سر را در سال 548 ه. ق، به قاهره منتقل كردند و در سرداب قصر زمرّد قرار دادند و سپس نزديك «قبة الديلم» دفن كردند.[81] امروزه زيارتگاه رأس الحسين (ع) قاهره، از زيارتگاه‌هاى مهم و مشهور قاهره به شمار مى‌آيد و نزد مردم مصر، از اهميت ويژه‌اى برخوردار است.

5. نجف اشرف: قول ديگر درباره محل دفن سر امام حسين (ع)، شهر نجف است. مبناى اين قول، رواياتى است كه در برخى منابع حديثى مهم شيعه نقل شده است؛ از جمله شيخ كلينى و ابن‌قولويه روايت كرده‌اند كه حضرت امام صادق (ع) به همراه فرزندشان اسماعيل و راوى (يزيد بن عمر بن طلحه)، از حيره به قصد زيارت اميرمؤمنان (ع) به نجف رفتند و هر سه در آنجا نماز خواندند. سپس امام (ع) به فرزندش اسماعيل گفت: بايست و بر جدت حسين بن على (ع) سلام بده. راوى از امام پرسيد: «آيا امام حسين (ع) در كربلا نيست؟» حضرت فرمود: «بلى. اما هنگامى كه سر مطهر آن حضرت را به شام آوردند، يكى از دوستان ما آن را ربود و كنار اميرمؤمنان (ع) دفن كرد».[82]

كلينى و ابن قولويه، روايت ديگرى نيز نقل كرده‌اند كه «ابان بن تغلب» مى‌گويد:

همراه امام جعفر صادق (ع) بودم. ايشان از پشت كوفه عبور كرد و در جايى، از مركب پياده شد و دو ركعت نماز خواند. بعد اندكى جلو رفت و دو ركعت ديگر نماز خواند. سپس كمى حركت كرد و باز پياده شد و دو ركعت نماز خواند.

[80] . الروضة البهية الزاهرة في خطط المعزية القاهرة، عبدالله بن عبدالظاهر مصري( ابن عبدالظاهر)، ص 30.

[81] . الخطط المقريزية، المقريزي، ج 2، ص 204.

[82] . الكافي، الكليني، ج 4، ص 571؛ كامل الزيارات، ص 31؛ ترجمه كامل الزيارات، ص 97.