سپس فرمود: «اينجا قبر اميرمؤمنان (ع) است». عرض كردم: «فدايت شوم! پس آن دو مكان كه در آن نماز خوانديد، چه بود؟» حضرت فرمود: «يكى مكان سر امام حسين (ع) بود و ديگرى، جاى منبر قائم (عج)».[83]

در روايت سومى نيز از حضرت امام صادق (ع) نقل شده است كه فرمود: «وقتى به غَرى (نجف) وارد شدى، دو قبر مى‌بينى: قبر بزرگ و قبر كوچك. قبر بزرگ، قبر اميرمؤمنان (ع) است و قبر كوچك، محل دفن سر حسين بن على (عليهما السلام) است».[84]

همچنين در روايت ديگرى از «يونس بن ظبيان» نقل شده است كه به همراه امام صادق (ع) از حيره خارج شد و امام (ع) در دو نقطه نزديك به يكديگر، نماز خواند و بعد به راوى گفت كه يكى از اين دو جا، قبر اميرمؤمنان (ع) و ديگرى، مدفن رأس الحسين (ع) است كه آن را پس از فرستادن به شام، به كوفه بازگرداندند و خداوند آن را به نزد اميرمؤمنان (ع) فرستاد. پس سر با جسد و جسد با سر است.[85]

با استناد به اين روايات، برخى معتقدند كه مدفن شريف سر امام حسين (ع)، كنار قبر مطهر اميرمؤمنان (ع) و در محلى كه امروزه به مسجد الرأس شهرت يافته است، قرار دارد. اما براساس ديدگاه ديگرى، محل دفن سر بريده امام (ع) كه در روايات فوق نيز به آن اشاره شده منطبق بر مسجد حنانه، در شرق نجف، دانسته شده است كه امروزه در آنجا، ضريحى منسوب به سر امام حسين (ع) وجود دارد كه در ادامه بحث به آن، اشاره خواهيم كرد.

همچنين گفتنى است، در كتب ادعيه، زيارتنامه‌اى براى امام حسين (ع) وارد شده است كه خواندن آن، به‌ويژه در حرم اميرمؤمنان (ع) مستحب است. برخى علما افزون‌بر روايات بيان شده، اين زيارتنامه را نيز قرينه‌اى بر وجود سر امام حسين (ع) در روضه مطهر

[83] . الكافي، ج 4، ص 572؛ كامل الزيارات، ص 31؛ ترجمه كامل الزيارات، ص 98.

[84] . كامل الزيارات، صص 31 و 32؛ ترجمه كامل الزيارات، ص 99.

[85] . كامل الزيارات، صص 31 و 32؛ ترجمه كامل الزيارات، صص 105 و 106.