مى‌خواستند شكل و صورت رسول خدا (ص) را تجسم كنند، به ابراهيم غمر نگاه مى‌كردند و صلوات مى‌فرستادند. بارها اتفاق افتاده بود كه افرادى از راه دور مى‌آمدند و بر در خانه ابراهيم غمر مى‌نشستند تا او از خانه بيرون آيد و صورت و هيكل زيباى رسول خدا (ص) را كه در او نمايان بود، مشاهده كنند.

صاحب صندوق: از جمله القاب ابراهيم كه پس از فوتش، بر سر زبان‌ها افتاد، صاحب صندوق است. ابن‌طباطبا، نخستين عالم انسابى است كه از او، با اين لقب ياد كرده و نوشته است: «وهو صاحب الصندوق في برّية الكوفة ويزار».[313] پس از او، ابن‌طقطقى، با جمله‌ «وهو صاحب الصندوق بالكوفة يزار قبره»[314] و ابن‌فوطى، با جمله‌ «انه دفنه حياً في صندوق بظاهر الكوفة»[315]، از او ياد كرده‌اند. اين مطلب با صندوقى كه حفاران، در حى كنده يافتند، مطابقت دارد. از اين‌رو ابراهيم، به صاحب صندوق شهرت يافته است.

...

مظلوم: آخرين شهرت و لقب اين سيد علوى حسنى، مظلوم است كه گويا به سبب شهادت مظلومانه‌اش، به اين لقب شهرت يافته است. «علامه نمازى» در مستدركات علم رجال الحديث، درباره وى مى‌نويسد: «يقال له المظلوم وكان سيداً شريفاً».[316]

احترام سفاح به ابراهيم‌

سفاح، نخستين خليفه عباسى (132- 136 ه. ق)، احترام بسيارى به ابراهيم غَمر مى‌گذاشت. نقل نموده‌اند كه سفاح، بسيار زياد از «عبدالله المحض بن حسن المثنّى» درباره دو فرزندش، محمد و ابراهيم، سؤال مى‌نمود. عبدالله، از اين مطلب به برادرش، ابراهيم غَمر، شكايت نمود. ابراهيم به او گفت: «اگر از تو درباره آنها پرسيد، به آنها

[313] . منتقلة الطالبية، ص 127.

[314] . الاصيلى، ص 111.

[315] . مجمع الآداب، ابن‌فوطى، ج 2، ص 428.

[316] . مستدركات علم رجال الحديث، ج 1، ص 135.