جزء حقيقت اين كتاب باشد و اعدام اشياء غير متناهيه، غير متناهى است. و چون لحاظ غير متناهى ممكن نيست، پس اين كتاب را هم نمى‌توان تصور كرد، و حال آنكه بالبداهه مى‌توان آن را تصور نمود، بنا بر اين اعدام جزء حقيقت نيستند.

و همچنين به نور تنظير شده است، [1] مانند نور آفتاب به فاصله يك فرسخ از آن، و نورى كه ما فعلًا در پرتو آن زندگى مى‌كنيم، ما به الاشتراك و همچنين ما به الامتياز، هر دو اصل نور است؛ بنا بر اينكه ما نور را بسيط بدانيم.

مخفى نماند كه مثال و تقريب‌كننده به ذهن از خود ممثَّل ذكر شده؛ چون شركت و امتياز دو خط مذكور در وجود است.

[1] رجوع كنيد به: حكمة الاشراق، در مجموعه مصنفات شيخ اشراق، ج 2، ص 119- 120.