مسأله 9- اگر بچه به واسطه علاج (دستكارى)، قبل از مدت اقل حمل، متولد شود، مانند اينكه از سير طبيعى‌اش به واسطه بعضى از اشعه‌ها، سرعت بيشترى پيدا كند، يا بعد از مدت بيشترى به واسطه منع از سير طبيعى‌اش و كند نمودن آن، متولد شود بچه به پدرش ملحق مى‌شود بعد از علم به اينكه از نطفه او مى‌باشد. و اگر چنين تولدى به جهت ضعف اشعه خورشيد و تغيير طبيعت زمين، طبيعى شود فرزند به فراش ملحق مى‌شود، حتى در صورت شك. و همچنين اگر در بعضى از مناطق طبيعى اكثر الحمل يا اقل الحمل بر خلاف مناطق ما باشد در صورت امكان حكم به الحاق فرزند مى‌شود و با مناطق ما مقايسه نمى‌شود.

مسأله 10- اگر حمل در حالى كه علقه يا مضغه است يا بعد از دميده شدن روح، از رحم زنى به رحم زنى ديگر منتقل شود، پس در رحم اين زن نشو نمايد و متولد شود، آيا فرزند زن اولى است يا دومى؟ بدون شبهه در صورتى كه بعد از كامل شدن خلقت او و دميده شدن روح به او باشد از اولى مى‌باشد، چنان كه اشكالى در اين نيست در صورتى كه بيرون آورده شود و در رحم مصنوعى قرار بگيرد و در آن رشد كند. و اما اگر قبل از آن، در حالى كه مثلًا مضغه است بيرون آورده شود در آن اشكال است. البته اگر ثابت شود كه نطفه زوجين منشأ بچه مى‌باشد، ظاهر آن است كه به آن‌ها ملحق مى‌شود، چه به رحم زنى منتقل شود يا به رحم مصنوعى.

و از جمله آن‌ها تشريح و ترقيع است‌

مسأله 1- تشريح ميت مسلمان جايز نيست؛ پس اگر چنين كرد، در قطع سر و جوارح او ديه مى‌باشد، كه در ديات ذكر كرديم. و اما تشريح غير مسلمان- ذمّى باشد يا غير آن- جايز است و ديه ندارد و همچنين گناهى در آن نيست.

مسأله 2- اگر تشريح غير مسلمان جهت آموزش‌هاى پزشكى ممكن باشد، تشريح مسلمان جايز نيست، اگر چه حيات مسلمان يا گروهى از مسلمين، متوقف بر آن باشد.

پس اگر چنين كند با اينكه تشريح غير مسلمان ممكن است، گناه كرده و بر او ديه مى‌باشد.