مسأله 5- اگر زن حملش را بيندازد بر زن ديه آن چيزى است كه او را انداخته است. و زن نصيبى از اين ديه ندارد.

مسأله 6- اگر فرزند متعدد باشد ديه متعدد مى‌باشد؛ پس اگر يك پسر و يك دختر باشد پس ديه يك مرد و يك زن دارد و به همين صورت. و در مراتب گذشته هر موردى كه احراز تعدد شود، ديه آن مرتبه متعدد مى‌باشد.

مسأله 7- ديه اعضاى جنين و جراحات او به نسبت ديه‌اش- يعنى از حساب صد- مى‌باشد؛ پس در يك دست او پنجاه دينار و در دو دست او صد و در جراحات و شجاج او به همان نسبت است. و اين در صورتى است كه روح در او دميده نشده باشد وگرنه مانند غير او از زنده‌ها مى‌باشد.

مسأله 8- كسى كه جماع‌كننده را بترساند، پس جماع‌كننده عزل نمايد، بر كسى كه ترسانده، جهت ضايع شدن نطفه ده دينار مى‌باشد.

مسأله 9- اگر بر قابله‌ها و اهل معرفت پوشيده باشد كه آنچه كه ساقط شده، مبدأ نشو انسان است پس اگر به سقوط آن چيز، نقصى حاصل شود در آن حكومت مى‌باشد. و اگر بر مادر آن جنايتى وارد شود پس ديه جنايت را دارد.

مسأله 10- ديه جنين اگر عمدى يا شبه آن باشد در مال جانى است. و اگر خطايى باشد در صورتى كه روح در او دميده شده باشد بر عاقله است. و در غير آن تأمل است، اگر چه اقرب آن است كه بر عاقله مى‌باشد.

مسأله 11- در قطع سر ميت مسلمان حرّ، صد دينار است. و در قطع جوارح او به حساب ديه‌اش مى‌باشد. و در بقيه جنايات وارد بر او به اين نسبت مى‌باشد؛ پس در قطع يك دست او پنجاه دينار و در قطع دو دست او صد دينار و در قطع انگشت او ده دينار مى‌باشد. و همچنين است حال در جراح و شجاج او. و اين ديه براى ورثه ميت نيست، بلكه براى ميت مى‌باشد و در وجوه خير مصرف مى‌شود. و در اين حكم، مرد و زن و صغير و كبير، مساوى هستند. و آيا از اين ديه، دين ميت ادا مى‌شود؟ ظاهراً بلى.