مسأله 9- اگر با زنى ازدواج نمايد كه بر او عده است و ليكن شروع در عده‌اش- به خاطر عدم تحقق مبدأ آن- ننموده باشد، مانند اينكه با زنى كه شوهرش مرده- كه مبدأ شروع در عده‌اش از وقت رسيدن خبر فوت است- ازدواج نمايد و خبر فوت شوهر به او نرسيده باشد، آيا موجب حرمت ابدى است يا نه؟ دو قول است كه احوط (استحبابى) آن‌ها اولى و ارجح آن‌ها دومى مى‌باشد.

مسأله 10- كسى كه داراى چهار زن دائمى است زن پنجمى دائمى بر او حرام است. اما بين زن‌هاى منقطعه هر تعدادى كه بخواهد مى‌تواند جمع نمايد؛ چه خصوص منقطعه و چه به همراه زنان دائمى.

مسأله 11- اگر چهار زن داشته باشد پس يكى از آن‌ها بميرد در همان حال، ازدواج با زن ديگرى برايش جايز است. و همچنين است اگر از يكى از آن‌ها با فسخ كردن يا با منفسخ شدن يا با طلاق بائن مفارقت نمايد. و از اين اولى‌تر اين است كه آن زن عده نداشته باشد، مانند زن غير مدخول بها و يائسه. و اما اگر از او با طلاق رجعى مفارقت نموده باشد، ازدواج با زن ديگر برايش جايز نيست مگر بعد از انقضاى عده اولى.

مسأله 12- اگر مرد زوجه حره‌اش را سه طلاق دهد كه بين آن‌ها ازدواج مرد ديگرى واقع نشود، بر او حرام مى‌شود و ازدواج او برايش جايز نيست مگر اينكه با شوهر ديگرى- با شروطى كه در كتاب طلاق مى‌آيد- ازدواج نمايد. و اگر او را نُه طلاق عدّى دهد در حالى كه دو محلل در بين آن نُه طلاق واقع شود، به اينكه بعد از سه‌تاى اولى و دومى با غير طلاق دهنده، ازدواج نمايد براى هميشه بر او حرام مى‌شود. و كيفيت وقوع نُه طلاق عدّى اين است كه با شرايط، او را طلاق دهد سپس در عده به او رجوع نمايد و او را وطى نمايد سپس او را در طهر ديگر طلاق دهد و بعداً رجوع نمايد و با او وطى كند پس طلاق سوم او را بدهد و پس از آن بعد از عده‌اش شوهر ديگرى با او ازدواج نمايد و بعد از وطى با او از او جدا شود سپس شوهر اولى بعد از عده‌اش با او ازدواج نمايد سپس سه طلاق را مانند اول بر او واقع سازد و كسى ديگر با او ازدواج نمايد، و سه طلاق ديگر مانند