مسأله 8- اگر آب مباحى در ظرف غصبى باشد وضو گرفتن به نحو ارتماسى با آن به هيچ وجه جايز نيست. اما وضو گرفتن به نحو برداشتن آب از آن در صورت انحصار صحيح نيست و بايد تيمّم نمايد. البته اگر آن آب را در ظرف مباحى بريزد و وضو بگيرد صحيح است و اگر به آب مباح ديگرى دسترسى داشته باشد (يعنى آب منحصر به آن ظرف غصبى نباشد) وضو گرفتن با برداشتن آب از آن ظرف غصبى صحيح است اگر چه از جهت تصرف در ظرف غصبى كار حرامى را انجام داده است.

مسأله 9- وضو گرفتن زير چادر غصبى بلكه در اتاق غصبى اگر زمينش مباح باشد صحيح است.

مسأله 10- از حوض‌هاى مساجد و مدارس و مانند آن‌ها در صورتى كه كيفيت وقف را نداند و احتمال بدهد كه واقف شرط كرده كه جز نمازگزاران در مسجد و ساكنين مدرسه كسى از آن‌ها استفاده نكند، وضو گرفتن جايز نيست اگر چه براى نمازگزاران و ساكنان مزاحمتى ايجاد نكند. البته اگر سيره و عادت ديگران بر وضوى از آن‌ها باشد و ساكنين و نمازگزاران هم از آن جلوگيرى نكنند، وضو صحيح است.

مسأله 11- بنابر احتياط (واجب) وضو از ظرف طلا و نقره مانند وضو از ظرف غصبى است پس تفصيل گذشته در ظرف غصبى در اين مسأله هم جارى است. و اگر از ظرف طلا و نقره از روى جهل يا فراموشى و حتى اگر شك داشته باشد از طلا و نقره است يا نه، وضو بگيرد صحيح است اگر چه به طور ارتماسى و يا برداشتن آب از آن در صورت انحصار باشد.

مسأله 12- اگر قبل از شروع يا در بين وضو در وجود مانع (از رسيدن آب) شك كند وارسى واجب نيست، مگر آن‌كه احتمال وجود مانع، منشأ عقلايى داشته باشد كه در اين صورت وارسى واجب است تا به نبودن مانع مطمئن شود. و همچنين در صورتى كه قبلًا مانع وجود داشته (نيز) وارسى واجب است. و اگر پس از تمام شدن وضو شك كند كه هنگام وضو مانع وجود داشته يا نه، بنا را بر نبودن مانع و صحت وضو مى‌گذارد. و همين‌طور است اگر مانع وجود داشته و در حال وضو متوجه آن بوده و يا احتمال بدهد كه‌