دندان‌هايى مثل ثنايا كه پيدا هستند با داشتن قصد تزيين، خالى از اشكال نيست و بنابر احتياط (واجب) بايد از آن اجتناب شود. و همچنين قاب ساعت را از طلا قرار دادن و همراه داشتن آن در نماز اشكالى ندارد، ولى اگر زنجير ساعت از طلا باشد و آن را به گردن و يا به لباس بياويزد، نماز خواندن با آن مشكل است بر خلاف آن‌كه آويزان نباشد- اگر چه همراه نمازگزار در جيبش باشد- كه اشكالى ندارد.

پنجم: لباس مردان، ابريشم خالص نباشد، بلكه پوشيدن آن براى آنان در غير نماز هم جايز نيست؛ اگر چه بنابر احتياط (واجب)، نماز در آن تمام نباشد (ساتر نباشد)، مثل بند شلوار و عرقچين و مانند آن‌ها. و مقصود از ابريشم آن چيزى است كه شامل پيله (هم) مى‌شود، و براى زنان جايز است، حتى در نماز و براى مردان در ضرورت و در جنگ جايز است.

مسأله 15- آنچه بر مردان حرام است، خصوص پوشيدن ابريشم است، بنا بر اين فرش كردن و روى آن سوار شدن و آن را به خود پيچيدن- يعنى در وقت خواب روى خود انداختن- مانعى ندارد و دكمه لباس و نشانه‌هاى آن و بندها و قيطان‌هايى كه بر روى لباس قرار داده مى‌شود، اشكالى ندارد (كه از ابريشم باشد) چنان كه دستمال روى جراحات و زخم‌ها و پارچه‌اى كه مسلوس البول جهت نگهدارى بول از آن استفاده مى‌كند اشكالى ندارد، بلكه وصله زدن لباس و حاشيه‌دوزى آن با ابريشم در صورتى كه آن قدر زياد نباشد كه پوشيدن حرير بر آن صدق كند، اشكالى ندارد؛ اگر چه در حاشيه‌دوزى احتياط آن است كه از چهار انگشت به هم چسبيده بيشتر نباشد؛ بلكه در وصله قرار دادن نيز احتياط اين است كه از اين مقدار بيشتر نباشد.

مسأله 16- دانستى كه آنچه حرام است پوشيدن ابريشم محض است، يعنى ابريشم خالصى كه با غير ابريشم ممزوج (مخلوط) نباشد. بنا بر اين پوشيدن ابريشمى كه با چيزى ممزوج است، اشكالى ندارد. و معيار آن است كه به حدى امتزاج داشته باشد كه ممزوج بودن بر آن صدق كند و آن را از ابريشم خالص بودن خارج سازد. اگر چه آن چيز مخلوط شده يك دهم ابريشم باشد. و آن غير ابريشم- از اين جهت كه بتواند با آن نماز بخواند- بايد چيزى باشد كه نماز در آن صحيح است، بنا بر اين كفايت نمى‌كند كه با پشم و كرك حيوان حرام گوشت مخلوط باشد، اگر چه مخلوط بودن با اين‌ها براى رفع حرمت‌