چسبيده باشد، واجب است. البته اگر در مورد لباس و يا چيزى كه روى بدن يا لباسش هست شك كند كه آيا از حلال گوشت است يا غير آن، يا آن‌كه آيا از حيوان است يا غير آن، نماز در آن صحيح است، بر خلاف آن‌كه در مورد چيزى كه مى‌داند حيات در آن حلول داشته شك كند كه حيوانش ذبح شرعى شده و يا مردار بوده است، بنا بر اين تا شرعى بودن ذبح آن احراز نشده، نمى‌تواند با آن نماز بخواند. البته آنچه از دست مسلمان يا بازار مسلمين گرفته مى‌شود و معلوم نيست كه قبلًا دست كافر بوده يا اگر قبلًا دست كافر بوده، احتمال آن مى‌رود مسلمانى كه فعلًا (آن چيز) در دست او است، از حال آن تحقيق كرده باشد به شرط آن‌كه- بنابر احتياط واجب- عملًا هم با آن معامله چيزى كه ذبح شرعى شده بنمايد، محكوم به ذبح شرعى است و نماز در آن جايز است.

مسأله 11- (نماز) با موم و عسل و با ابريشمى كه با آن چيز ديگرى ممزوج شده (و خالص نيست) و اجزاى حيوانى كه گوشت ندارد مانند پشه، كك، زنبور و مانند آن‌ها و همچنين صدف، اشكالى ندارد.

مسأله 12- خز از حيوان حرام‌گوشت، استثنا شده است و بنابر اقوى سنجاب هم، چنين است و ترك احتياط در دومى (سنجاب) سزاوار نيست و آنچه را فعلًا خز مى‌نامند و معلوم نيست كه به راستى خز باشد و حالش مشتبه است (نماز با آن) اشكالى ندارد. اگر چه احتياط (مستحب) اجتناب از آن است.

مسأله 13- فضولات انسان مانند مو و آب دهان و شير انسان، چه از خود نمازگزار باشد و چه از غير او (در نماز) مانعى ندارد. بنا بر اين مويى كه به موى (نمازگزار) بسته شده اشكالى ندارد؛ خواه از مرد باشد يا از زن.

چهارم: آن‌كه ساتر مردان- بلكه هرگونه لباسشان- در نماز نبايد از طلا باشد اگر چه از زيور آلات باشد (و لباس به آن گفته نشود)، مثل انگشتر و مانند آن، بلكه در غير نماز هم براى آن‌ها حرام است.

مسأله 14- محكم كردن دندان‌ها با طلا، بلكه روكش نمودن آن‌ها با طلا و يا از طلا دندان مصنوعى گذاشتن در نماز بلكه در غير نماز هم اشكال ندارد. البته در مورد