پوشيدن كفايت مى‌كند. البته پوشيدن لباسى كه از تابيده ابريشم و طلا، بافته شده، حرام است همان‌گونه كه نماز در آن صحيح نيست.

مسأله 17- پوشيدن لباس شهرت و همچنين پوشيدن مرد لباس زن را و برعكس، اگر چه بنابر احتياط (واجب) حرام است و لو پوشيدن آن‌ها به (صحيح بودن) نماز ضررى نمى‌رساند.

مسأله 18- اگر شك كند كه لباس يا انگشترش طلا است يا غير طلا، پوشيدن و نماز در آن جايز است، و همچنين است چيزى كه شك كند ابريشم است يا غير ابريشم و از همين قبيل است لباسى كه به آن «شعرى» گفته مى‌شود نسبت به كسى كه حقيقت آن را نمى‌داند.

و همچنين است اگر شك كند كه ابريشم خالص است يا با چيزى مخلوط است؛ هرچند احتياط (مستحب) آن است كه از آن اجتناب نمايد.

مسأله 19- پوشيدن ابريشم براى پسر بچه اشكالى ندارد، بنا بر اين اگر ولىّ به او ابريشم بپوشاند حرام نيست. و بعيد نيست كه نمازش در لباس ابريشم صحيح باشد.

مسأله 20- اگر نمازگزار، ساترى- حتى علف و برگ درخت- پيدا نكند، در صورتى كه از ديد ناظر محترم در امان باشد بنابر اقوى بايد در حالت ايستاده به صورت برهنه نماز بخواند. و اگر از ديد ناظر محترم در امان نباشد بايد در حالت نشسته نماز بخواند. و در هر دو حالت بايد براى ركوع و سجده اشاره نمايد و بايد اشاره براى سجده را بيشتر (از ركوع) به سمت پايين قرار دهد و اگر ايستاده نماز مى‌خواند بايد «قُبل» خود را با دست بپوشاند و اگر نشسته نماز مى‌خواند بايد با ران‌هايش آن را بپوشاند.

مسأله 21- كسى كه در اول وقت ساتر ندارد و احتمال مى‌دهد در آخر وقت پيدا شود، بنابر احتياط (مستحب) بايد نماز را از اول وقت تأخير بيندازد، اگر چه لازم نبودن تأخير، خالى از قوت نيست.

مقدمه چهارم در مكان (نمازگزار) است‌

مسأله 1- نماز در هر مكانى جايز است، مگر آن‌كه عين يا منفعت آن غصبى باشد و در حكم غصب است آنچه كه حق ديگرى به آن تعلق گرفته باشد، مانند چيزى كه در رهن‌