- بايد اجرت المثل بدهد و اگر مشخّص نيست مصالحه نمايند.
س 45
- مقدارى جنس از طرف مؤسّسه قرض الحسنهاى خريدارى مىشود تا پس از فروش اگر منافعى به دست آمد براى اين صندوق وسائل ضرورى خريدارى شود ولى به علّت نداشتن جا در محلّ، آنها را به طور امانى در گوشه مغازهاى كه مجاور اين مؤسّسه قرار دارد مىگذارند، صاحب مغازه، اين اجناس را به فروش رسانده و پس از فروش، مبلغى سود عايد گرديده و مغازهدار هم اظهار مىكند كه نصف سود به او تعلّق مىگيرد در صورتى كه اجناس مزبور مانع وى نبوده و كم كم به فروش رفته و از پولش هم استفاده مىكرده و ضمنا قرارى با وى در اين مورد نشده است؛ اكنون كه از وى خواسته شده كه پول را به صندوق واريز نمايد، امتناع مىكند؛ آيا چنين حقّى به ايشان تعلّق مىگيرد يا خير؟
ج
- اگر به مغازهدار دستور فروش داده شد و شرط مجّانى بودن كار وى نشده ميتواند اجرة المثل را مطالبه نمايد.
س 46
- كارهاى غير مستقلى را كه اولاد در خانه و براى امرار معاش انجام مىدهد (چه در زمان بلوغ يا غير بلوغ) حقّ ادّعاى اجرت از پدر دارد يا نه؟
ج
- اگر به دستور پدر نيست يا به قصد مجّان انجام مىدهند استحقاق اجرت ندارند.