اين خداست كه در قرآن كريم حضرت رسول را وادار مىكند به مقاتله با اشخاص مشرك و آنهايى كه سرمايه دار بودند و آنهايى كه اعوجاج طريقه داشتند.
آيات قتال در قرآن
خوب، آياتى كه در قتال وارد شده در قرآن، در مقاتله و جنگ وارد شده، يكى دوتا نيست. آياتى كه در جنگ وارد شده و دستور به اينكه: برويد جنگ بكنيد، برويد قيام بكنيد، برويد اينها را سر جاى خودشان بنشانيد، با همه قتال بكنيد، با همه منحرفين قتال بكنيد، دستورى است كه حالا هم براى ما هست؛ منتها حالا ما اسباب قتال به آن معنا نداريم؛ اما اسباب اين معنا كه ما ملتها را بيدار بكنيم، ملتها را آشنا بكنيم به وضع اسلام، به وضع مسلمين، به وضع روحانيين، خوب اين مطلب را ما مىتوانيم حالا بكنيم؛ يا كم كم هم شده است اين معنى.
نمايش بد از اسلام
در هر صورت، اينها مىخواستند كه اسلام را بد نمايش بدهند تا مسلمين را از اسلام، [سرد و] در اسلام سست بكنند؛ و روحانيين را بد جلوه بدهند تا اين طبقه را از مردم جدا بكنند.
قرآن و روحانيت، نقاط اتكاى مردم
وقتى بنا شد كه مردم روحانيت را كه او را هدايت مىكند، كنار بگذارند و قرآن را [كه] كتاب دينىاش است، كنار بگذارند؛ مردم نمىتوانند ديگر كارى بكنند؛ و مردم وقتى مىتوانند كه فعاليتهايى مقابل اين قلدرها بكنند كه مجتمع با هم باشند كه يك نقطه اتكا داشته باشند. هر كه على حده، على حده نمىتواند كار را انجام بدهد، بايد نقطه اتكا داشته باشند؛ و در بين مسلمين قرآن نقطه اتكاست كه همه با هم مجتمع مىشوند در آن؛ روحانيت مورد اتكاست كه همه با هم مجتمع مىشوند در آن. الآن كه ايران قيام كرده است بحمد اللَّه، الآن هم نقطه اتكا همين روحانيين هستند و همين اسلام است. همه مردم الآن فرياد اسلام مىزنند، همه مردم فرياد حكومت اسلامى مىزنند.