تكان داد كه در آستانه انفجار است. انفجارى كه دست اجانب را به خواست خداى متعال براى هميشه قطع كند؛ انفجارى كه انتقام مظلومان را از شاه بگيرد و دودمان سياهروى پهلوى را براى هميشه از تاريخ ايران محو كند و اين ننگ را از صفحه آن بزدايد. ما كشته داديم و رنج برديم لكن هر قطره خون آنها خونهايى را در رگ جوانان غيرتمند ما به جوش آورد و آتشى در دل آنها روشن كرد كه به خواست خداوند تعالى خاموش نشود مگر پس از سوزاندن درخت جهنمى استعمار و به آتش كشيدن عمال روسياه آن.

شما اى ملت بزرگ ايران! از اين تلاش مذبوحانه دستگاه جبار و از اين قتل و جرح قم و تبريز نهراسيد و نمى‌هراسيد؛ كه خود اين جنايات، نشانه وحشتزدگى شاه و از دست دادن اعتدال اعصاب اوست. اكنون لازم است وحدت كلمه خود را- كه بحمد اللَّه حاصل است- با كمال جديت حفظ كنيد و صفوف خود را در زير پرچم عدالت‌پرور اسلام فشرده كنيد. و لازم است تمام جناحها كه در پيشرفت مكتب رهايى‌بخش اسلام در تكاپو هستند به هم پيوندند، و با شعار واحد كه شعار اسلام و قرآن است هم صدا شوند، از درون مدارس روحانى تا درون دانشگاهها و از عمق بازارها و كارگاهها تا دشت پهناور دهقانان زحتمكش صحرانورد و از كمينگاه محراب مساجد تا صحنه احزاب سياسى و گروه دانشمندان، دكترها و مهندسين و جناحهاى محترم لشكرى و كشورى همه و همه همدست و همزبان كوشش مردانه كنند در راه نجات اين كشتى كه با چنگال و دندان اهريمنان خارج و داخل با خطر غرق مواجه است.

اسلام عزيز از شما- اى گروههاى مسلمان- در هر لباس و شغلى هستيد، استمداد مى‌كند؛ و وظيفه همه است كه در نجات آن كوشش كنيد و ضربه‌هايى كه از سلاطين جور، خصوصاً در اين پنجاه سال حكومت ضد اسلامى و ملى دودمان پهلوى، خورده است و مى‌خورد جبران كنيد.

كُلُّكُمْ راعٍ وَ كُلُّكُم مَسْئُول. [1]

و لازم است با كمال قدرت و هوشيارى اشخاص يا گروههايى كه گرايش به مكتبهاى‌

[1] تمامى شما وظيفه سرپرستى داريد و همه‌تان مسئوليد. بحار الأنوار، ج 72، ص 38.