شد، گفت شش ميليون! و آن وقت هم راجع به شش ميليون هياهو مى‌كردند كه اى! شش ميليون رأى دادند، با اينكه دروغ مى‌گفتند. شما بدون اينكه يك فشارى باشد كه بياييد حتماً شما رأى بدهيد، وارد بشويد رأى بدهيد و بدون تبليغات قبلى، امسال اصلًا تبليغاتى در كار نبود. اين جمعيت كه اين طور اجتماع كرد كه نظيرش به حسب مقايسه در دنيا نيست، اين دليل بر يك تحول بزرگى است كه در كشور ما واقع شده. از اينجا برويد در جبهه‌ها.

وقتى كه متفقين وارد شدند به كشور ما، با آن همه بساطى كه اينها ادعايش را مى‌كردند، به ادعاى خودشان گفتند سه ساعت ما توانستيم مقابله كنيم، بعد هم وقتى كه پرسيده بود ازشان آن مردكه نامرد، [1] كه چطور شد سه ساعت؟ گفتند ما اين را مبالغه مى‌كنيم، آنها از آن ور آمدند، ما از اين ور رفتيم! با حالا مقايسه كنيد كه جوانهاى ما، اقشار ملت ما ايستاده‌اند، و در مقابل همه قدرتها، همه هم دارند توطئه مى‌كنند. همه دستشان را به هم دادند كه رژيم سابق را نگه دارند، جوانهاى ما به همش زدند. همه هم دست به هم دادند كه در اين جنگ پيروزى ايجاد كنند، هر روز هم دروغش را مى‌گويند، لكن جوانهاى ما ايستاده‌اند و جلو مى‌روند. در طايفه نسوان شما ملاحظه كنيد آن وقت چه خبر بود، حالا چه خبر است. زنهاى ما حالا مكتبى شده‌اند. سرتاسر كشور ما جورى هستند كه همان طور كه آن جوانها در جبهه دارند خدمت مى‌كنند، اينها پشت جبهه‌شان محكم است و دارند خدمت مى‌كنند، علاوه بر اينكه مجالس درس دارند، مجالس قرائت دارند، مجالس تدريس دارند، حتى تدريس خارج، من شنيدم بعضى از زنها در جايى مى‌گويند. خوب! اين چه تحولى است؟ پيشتر چه بود؟ مسئله زن چه بود در ايران؟ انسان حيا مى‌كند كه بگويد. آن اسمش آزادى بود! اين اسمش اختناق است! آن آزادى بود كه هر چه دلشان مى‌خواهد انجام بدهند، به هر نحوه‌اى باشد؛ و اين اختناق است، براى اينكه زنها خودشان آزادند كه خدمت كنند، آزادند كه پشت جبهه باشند،

[1] رضا خان پهلوى.