اداره كند. هر كدام از اينها در جاى خودشان آن قدرى كه زحمت كشيده‌اند، با اخلاص بوده است. و آنها كه مشغول كارند انسانهاى مخلصى هستند، البته ممكن است داخل آنها افراد بدى هم باشند.

مسئله ديگر اينكه ممكن است برداشتهاى اشخاص با ما مخالف باشد و ما باب اجتهاد را نمى‌توانيم ببنديم. هميشه اجتهاد بوده، هست و خواهد بود، و حال آنكه مسائلى كه امروز پيش آمده است با مسائل سابق خيلى فرق مى‌كند. و برداشتها از احكام اسلام مختلف است. ما نبايد بر سر برداشتها دعوا بكنيم. و حاصل اينكه شما جامعه مدرسين محترم، بايد دنبال اين باشيد كه اگر كسى نزد شما آمد و كارشكنى كرد، تحت تأثير واقع نشويد، و ملاحظه كنيد كه مشكلات چيست. و اگر بخواهيم به حرف يك دسته كه مثلًا در مجلس هستند بگوييم اين دولت نه، اين رئيس مجلس يا اين نخست وزير يا اين رئيس جمهور نه، چه خواهد شد؟ و اصولًا ما افرادى را داريم كه از عالم غيب بيايند و كارها را آن طورى كه مطابق ميل ماست، صد در صد انجام بدهند؟! اين در تمام دنيا پيدا نمى‌شود. و وضع ما جورى است كه اگر بخواهيم آن را به هم زنيم صدمه مى‌خوريم، يعنى جمهورى اسلامى صدمه مى‌خورد. من عقيده‌ام بر اين است كه هيچ كدام از افرادى كه آنها را مى‌شناسم نمى‌خواهند كار خلافى انجام بدهند، منتها گاهى تشخيص ناقص است. و شما آقايان پشتيبانى و هدايت كنيد، چرا كه پشتيبانى شما مؤثر است. و ما بايد موارد مثبت را رو به اثبات بيشتر و موارد منفى را كم كنيم. اگر خداى نخواسته، بين جامعه مدرسين با دولت يا جامعه با مجلس يا مجلس با دولت اختلاف پيدا بشود، شكست مى‌خوريم. اما اگر همه با هم باشيم، همان طور كه تا به حال بوده‌ايم، و شما در تبليغات و وعاظ در منابر و علما در مساجد مردم را دعوت به وحدت كنند، اين جمهورى باقى مى‌ماند و امور بتدريج درست مى‌شود. ما هم ميل داريم كه احكام اسلام صد در صد اجرا شود، ولى اين طور نيست كه كسى قدرت داشته باشد و نكند. بايد قدرت دولت و حجم كار آنها را ببينيم چقدر است، و بسنجيم كه اگر من جاى او باشم چه مى‌توانم بكنم، اگر نخست وزير را برداريم، جنابعالى را نخست وزير بكنيم چقدر مى‌توانيد كار بكنيد؟