مى‌شود، شكست روحانيت اسلام است. اين فرق دارد با آن كه اگر خطايى بكند مى‌گويند كه اين آدم خطا كرده است، نمى‌گويند كه اين صنف خطاكار است. از اين جهت هر خطايى كه از ما و شما آقايان خداى نخواسته، تحقق پيدا بكند علاوه بر آن مسئوليت شخصى كه داريد، يك مسئوليت انسانى، مسئوليت اجتماعى، مسئوليت صنفى اين را هم براى اينكه پاى همه حساب مى‌شود؛ بنا بر اين، حساب نكنيد خودتان را يك آدم عادى. حتى طلبه در مدرسه، خودش را حساب نكند كه «خوب، من مثل ساير مردم يك طلبه عادى هستم، اگر يك خلافى بكنم پاى خودم حساب مى‌شود». حتى آن طلبه اى كه در مدرسه دارد درس مى‌خواند، آن هم وقتى كه يك خطايى بكند پاى خودش حساب نمى‌شود، پاى ديگران هم حساب مى‌كنند. مسئوليت بسيار بزرگ است، و اين نمى‌شود الّا اينكه تهذيب در خود انسان و وحدت با همه رفقا، با همه دوستان با همه اشخاص، همه قشرها. در بين روحانيون، ائمه جمعه بيشتر از ديگران مسئول‌اند.

سر و كارشان الآن ائمه جمعه با مردم بيشتر است تا سر و كار ساير روحانيون. ائمه جمعه بايد خيلى مواظب باشند كه خداى نخواسته اگر در يك جايى يك چيزى اتفاق افتاد و چه شد، با جهت روحانى، جهت پدرى حل كنند. اگر خداى نخواسته، يك وقت بنا باشد كه يك اعمال قدرت بخواهد بكند، براى اينكه امام جمعه است، اين پاى خودش حساب نمى‌شود، پاى روحانيت حساب مى‌شود، پاى اسلام حساب مى‌شود. از اين جهت، آنها وظيفه‌شان خيلى خطير است و بايد خيلى ملاحظه بكنند.

خودخواهى و قدرت طلبى منشأ فسادهاى عالم‌

قدرت طلبى در هر كه باشد، اين اسباب اين مى‌شود كه زمين بخورد. قدرت طلبى از هر كه باشد از شيطان است؛ مى‌خواهد رئيس جمهور امريكا قدرت طلبى كند يا يك طلبه‌اى در مدرسه بخواهد قدرت طلبى بكند يا يك امام جمعه‌اى در مركزى كه دارد.

اگر وضع اين باشد كه قدرت طلبى در كار بيايد و كار اينكه من اين طور بايد باشم، بشود، بداند كه اين از شيطان است. شيطان اين تزريق را از ابتدا كرده است و ما را هم از اين راه،