مى‌كنند؛ اينها يك اقليتى هستند كه نبايد ملت به آنها گوش بكند. اكثريت قاطع روحانيت و اهل علم، اينها متعهد به جمهورى اسلامى هستند و مى‌فهمند جمهورى اسلامى در ايران چه كرده است، مى‌فهمند كه مقايسه اين با زمان شاه چه جور است و تعهد دارند به اينكه كار را پيش ببرند و قدمهاى بلندترى بردارند و اين نمى‌شود الّا اينكه يك جهاتى ملاحظه بشود. يكى اينكه بين خود روحانيون هر چه بيشتر اخوت بيشتر بشود، هر چه بيشتر وحدت بيشتر بشود. آن چيزى كه شما را پيروز كرد و آن رژيم سابق را كنار زد و يك رژيم اسلامى را به جاى او نشاند، آن اين بود كه همه با هم بودند، در آن وقت خلافى توى كار نبود، براى اينكه همه مى‌دانستند كه رژيم بد است، همه از او درد كشيده بودند، رنج كشيده بودند. و اگر چنانچه بعد از پيروزى، خداى نخواسته كسانى بخواهند اخلال بكنند و در بين شما يك خلافى ايجاد بكنند، بدانيد كه اين يك دستى است كه از امريكا دراز شده است، تا اينجا هم آمده است. بايد بيدار باشيد، بايد هوشيار باشيد كه نبايد ما دشمن را خوار و ضعيف بشماريم. ما بايد هر روز هوشيار و بيدار باشيم كه اين دشمنانى كه هستند، يا براى اصل اسلام و يا براى جمهورى اسلامى اينها مشغول كارند و اخيراً هم فعاليتشان بيشتر شده است. شما بايد اجتماعتان را حفظ كنيد.

روحانيون بايد اخوت روحانيتيشان را حفظ بكنند.

مسئوليت روحانيون در حفظ هويت صنفى خويش‌

علاوه بر اينكه اخوت اسلامى بين همه قشرها بايد باشد، روحانيون يك تكليف فوق اينها دارند. اگر يك روحانى پايش را كج بگذارد مى‌گويند «روحانيين اين طورند»، نمى‌گويند فلان آدم، اگر يك بقالى كمفروشى كند مى‌گويند «آن بقال كمفروشى كرده» نمى‌گويند «بقالها كم فروش‌اند»؛ اين از تبليغاتى است كه شده است. اگر يك روحانى خداى نخواسته، يك خطايى بكند، اين طور الآن وضع شده است كه مى‌گويند روحانيون اين جورى‌اند، مسئوليت، يك مسئوليت بزرگى است كه يكى اگر پايش را غلط بگذارد اين طور نيست كه پاى خودش حساب بشود، پاى روحانيت اسلام حساب‌