دست شما به قدرت خداست كه به ماشه مى‌رود و فكر شما با قدرت خداست كه مى‌رود و كارها را انجام مى‌دهد و كارهاى نظامى و غير نظامى را؛ قدرت مال اوست و همه بايد از او باشيم، «إنا للَّه»؛ همه چيز از او، «الحمد لِلّه»، هر حمدى مال اوست. شما يا ما خيال مى‌كنيم كه الآن ايران يك قدرتى دارد، لكن اين قدرت خداست در اينجا ظاهر شده است. شما قدر اين را بدانيد كه بفهميد كه با قدرت خدا داريد سير مى‌كنيد؛ با قدرت خدا و به تبع خاصان خدا كه در رأسش انبيا هستند، با اين مرام سير مى‌كنيد و با ايده تحكيم احكام اسلام و رفع ظلم از مظلومين، شما با همين وضع، با همين ايده حركت كرديد. آن وقتى كه هيچ نداشتيد، آن وقتى كه همه قوا دست رژيم بود، آن وقتى كه همه قدرت‌ها مى‌خواستند او را نگهش دارند، شما جوانها ريختيد در خيابانها و كارى كرديد كه نتوانست حتى قدرت امريكا اين رژيم را نگه دارد. با همه قوا دنبال اين بودند كه نگهش دارند، به همه حيله‌ها متشبث شدند براى نگهدارى او، لكن قدرت شما نگذاشت اين كار بشود و اين قدرت براى اين است كه، از اول شما دنبال اين نبوديد كه «من»، دنبال اين بوديد كه «اسلام»، دنبال اين بوديد كه «كشور اسلامى».

اختلاف و منيّت مبدأ شكست در مقابل دشمن‌

اگر بنا باشد كه يك وقت خداى نخواسته، ارتش بگويد «من»، سپاه هم بگويد «من»، بسيج هم بگويد «من»، آن روز است كه فاتحه همه‌تان خوانده شده است. آن روز است كه شما خداى نخواسته، دست از اين انسجامتان كه همه يكى هستيد، «يد واحد» هستيد براى حفظ كشورتان و حفظ اسلام، تا آن وقت كه «يك» هستيد، اين «يك» را كسى نمى‌تواند بشكند. آن وقتى كه متفرق شديد، صدها ميليون آدمى كه هر كدام على حده فكر مى‌كنند، هر كدام براى خودشان مى‌خواهند يك كارى بكنند، اينها به يك شاهى نمى‌ارزند. وقتى يك عده كمى باشند كه اينها با هم باشند و براى خودشان نه، براى مقصدشان، براى كشورشان، براى اسلامشان، اگر بنا شد همه و لو جمعيت كم به اين مقصد حركت كردند، اينها به مقصد مى‌رسند، جمعيت‌