ايشان اسباب اين شد كه يك بهره بزرگى ما برداشتيم و آن اينكه ثابت شد كه آن انحراف بوده است، آن كار آنها انحرافى بوده است. و همين طور هر قصهاى كه اينها خواستند از آن بهرهبردارى كنند، ما بهرهبردارى كرديم.
و البته خيلى خسارت به ما وارد شد، لكن خسارت در مقابل اسلام؛ يعنى، ما مقصد داشتيم، هدف داشتيم و هدف ما يك هدف الهى بود و روحى بود. افرادى را كه از دست مىداديم البته مهم بودند، لكن در راه هدف. اگر بهرهبردارى براى هدف بود، ارزش داشت و ما بهرهبردارى كرديم براى هدف. اگر اين مسائل واقع نشده بود، شما، حزب شما هم مىدانيد چه جورى بود وضعش بين مردم؟ بين مردم شماها را يك صورت كريهى، حزب حاكم ...! الآن هم دارند در خارج هى حزب حاكم، حزب حاكم مىگويند و شماها را كه در رأس حزب هستيد، يك صورت مشوهى آن وقت نشان مىدادند كه شايد مردم غير آگاه، همه شايد قبول مىكردند كه مسأله اين است و اينها هستند كه دارند انحصار طلبى [مىكنند]، اينها هستند كه دارند همه چيز را براى خودشان چه مىكنند، اينها هستند كه دارند اسلام را چه مىكنند.
از اين مسائل هى پيش مىآوردند، لكن هر ضررى كه به ما وارد شد يك نفعى هم پهلويش بود بزرگتر؛ يعنى، ما عمده نظرمان اين بود كه براى اسلام نتيجه بگيريم. ما مىخواستيم بهرهبردارى براى اسلام بكنيم. پانزده هزار جمعيت در 15 خرداد از دست مسلمانان- آن طورى كه مىگفتند- رفت و اين نيروى بزرگى بود [براى] اسلام، لكن در ازاى آن، يك ظلم 2500 ساله و ستم 2500 ساله مبدأ اين خرابى و برطرف شدن او داشت. يا 17 شهريور، كه امروز است، خوب آن صدمهاى وارد شد به ايران و اشخاص شايد خيال مىكردند ديگر مسأله تمام شد، لكن بهرهاى كه اسلام از اين برداشت، همان بهرههايى بود كه در صدر اسلام از كشتن سيد الشهدا- سلام اللَّه عليه- برداشته مىشد.
آنهايى كه توجه به مسائل معنوى ندارند، در آن وقت اگر- مثلًا- كسانى بودند، مىگفتند كه سيد الشهدا آمد اينجا و همين چرا آمد؟ خوب، «چرا» آن وقت مىگفتند، مقدسهايى كه آن وقت آنجا بودند، اينها «چرا» را مىگفتند كه خوب چرا رفت؟ چرا