حضور در محضر دهد. و چون وقت حضور و ملاقات نزديك گرديده، آنها را مهيّا نمايد تا اگر از مشتاقان و عاشقان است به جلوه ناگهانى دامن از دست ندهد، و اگر از محجوبان است، بى‌تهيّه اسباب و آداب وارد محضر مقدس نگردد. پس، سرّ اجمالى اذان اعلان قواى ملكوتيّه و ملكيّه و جيوش الهيّه براى حضور است. و ادب اجمالى آن، تنبّه به بزرگى مقام و خطر آن و عظمت محضر و حاضر، و تذلّل و فقر و فاقه و نقص و عجز ممكن از قيام به امر و قابليّت حضور در محضر است اگر لطف و رحمت حقّ جلّ و علا دستگيرى نكند و جبر نقص نفرمايد.

و «اقامه» بپا داشتن قواى ملكوتيّه و ملكيّه است در محضر، و حاضر نمودن آنها است در حضور. و ادب آن، خوف و خشيت و حيا و خجلت و رجاء واثق به رحمت غير متناهيه است. و سالك بايد در جميع فصول اذان و اقامه به قلب عظمت محضر و حضور و حاضر را بفهماند، و ذلّ و عجز و قصور خود را نصب العين قرار دهد تا خوف و خشيت حاصل آيد، و از طرفى رحمت واسعه و الطاف كريمانه را به قلب وانمود كند تا رجاء و شوق حاصل آيد.

پس، قلوب عشقيّه شوق و جذبه بر آنها غالب آيد و با قدم حبّ و عشق قدم در محضر انس گذارند، و قلوب آنها بدان جذبه غيبيّه تا آخر نماز به عشق محضر و حاضر با ذكر و فكر حقّ معاشقه و معانقه كند.

و في الحديث عن على بن أبي طالب عليه السلام، قال: افضل النّاس من عشق العبادة و عانقها و احبّها بقلبه و باشرها بجسده و تفرّغ لها، فهو لا يبالى على ما اصبح من الدّنيا على يسر امّ على عسر. [1] و قلوب خوفيّه سلطان عظمت بر آنها تجلى كند و جذبه قهّاريّت بر آنها

______________________________
[1]- «برترين مردم كسى است كه به عبادت خدا عشق بورزد و براى آن آغوش باز كند و از جان آن را دوست بدارد و با بدن خود بدان بپردازد و به چيز ديگر اشتغال نيابد. چنين كسى را انديشه آن نخواهد بود كه دنيايش با آسايش و راحتى بگذرد يا با سختى و مشقت.» وسائل الشّيعة، ج 1، ص 61، «كتاب الطّهارة»، «ابواب مقدّمة العبادات»، باب 19، حديث 2. از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله.