دلالت داشته باشد (1) و این جواب دوم مورد اعتماد ماست و به مخالفین خود بدان پاسخ میگوئیم، گرچه جواب اوّل نیز صحیح است. امّا سخن معتزله که میگویند: پس چرا علیّ بن أبی طالب در روز شوری به اقامه معجزه نپرداخت؟ ما در جواب میگوئیم پیامبران و حجج الهی علیهم السّلام، دلایل و براهین را بر حسب اوامر الهی و بر اساس آنچه که خداوند برای خلق صلاح میداند اظهار میکنند، و هنگامی که حجّت الهی بنا بر کلام پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم در شأن علیّ و تصریح ایشان بر امامت او ثابت شده باشد، دیگر علیّ علیه السّلام نیازمند اقامه معجزهای نخواهد بود، مگر آنکه کسی بگوید اقامه معجزه در آن هنگام اصلح بود. و ما هم به او میگوئیم: چه دلیلی بر درستی این سخن وجود دارد؟ و خصم هم انکار نمیکند که اقامه معجزه او اصلح نبوده است؟ و چه بسا که اگر خدای تعالی در آن حال معجزهای به دست او ظاهر میکرد، تعداد بیشتری کافر میشدند و او را ساحر و شعبدهباز میخواندند، با وجود این احتمالات، معلوم نیست که اظهار معجزه اصلح بوده باشد.