دشمنانش و دوستانی که رازدار نیستند غایب است (1) و مثل پدران بزرگوارش نزد عامّ و خاصّ و دوست و دشمن آشکار نیست، با وجود این، دوستانش از وجود او خبر میدهند و امر و نهیش را به ما میرسانند، ایشان از کسانی هستند که نقلشان موجب اتمام حجّت و قطع عذر است، و به واسطه کثرت تعداد و تفاوت اغراض، به ناچار بایستی خبرشان را پذیرفت. ایشان امامت او را نقل کردهاند همان گونه که امامت پدرانش را نقل کردهاند و اگر چه کسانی هم با ایشان مخالفت کنند، همان گونه که صحّت معجزات پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم- علاوه بر قرآن کریم- به نقل مسلمین ثابت میشود، با آنکه مخالفین اسلام از اهل کتاب و مجوس و زنادقه و دهریّه در وجود آنها مخالفت میورزند و این مسألهای نیست که بر مثل تویی که اهل توجّه و دقت نظری مشتبه شود. و امّا این قول ایشان که چون ظاهر شود از کجا معلوم میشود که او محمّد بن- حسن بن علیّ علیهم السّلام است؟ جواب آن این است که همان اولیائی که نقلشان حجّت است، او را معرّفی خواهند کرد، همچنان که نقل ایشان در درستی امامت او نیز نزد ما حجّت است. جواب دیگر آن است که ممکن است معجزهای ظاهر سازد تا بر امامت او