(1) و اگر معتزله بگویند: از کجا میدانید که اقامه معجزه برای اثبات آنکه فرزند امام حسن عسکریّ علیهما السّلام امام است، اصلح است؟ میگوئیم: ما نمیدانیم که او در آن حال حتما بایستی اظهار معجزه کند، بلکه میگوئیم که بر او جایز میدانیم که چنین کند، و اگر هیچ راه دیگری موجود نباشد بناچار برای اثبات حجّت چنین خواهد کرد، و اگر انجام کاری ضروری باشد، آن کار واجب خواهد بود و اگر واجب باشد صلاح خواهد بود و فسادی در آن نیست، و ما میدانیم که انبیاء علیهم السّلام در مواقع خاصّ اقامه معجزه میکردند و هر روز و هر ساعتی و برای هر کسی که میخواست اسلام بیاورد اظهار معجزه نمیکردند، بلکه هر وقت اراده خداوند بر آن تعلّق میگرفت و آن را صلاح میدانست معجزه صورت میگرفت. خدای تعالی حکایت حال مشرکین کرده که آنها از پیامبرش صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم درخواست کردند که به آسمان بالا برود و پارهای از آسمان را بر سر ایشان بیندازد یا اینکه کتابی بر ایشان فرود آورد تا آنها آن کتاب را قراءت کنند و کارهای دیگری که در آیه شریفه به آنها اشاره شده است، امّا آن حضرت چنان نکرد، و از او درخواست کردند که «قصیّ بن کلاب» را زنده کند و کوههای «تهامه» را از ایشان دور گرداند، امّا اجابتشان نکرد و گرچه در مواقع دیگری معجزاتی برای