9. بیان حاجی در «منظومه حکمت» با «منظومه منطق» متفاوت است و آنچه در منظومه منطق گفته صحیحتر است.

10. بیان حاجی در نسبت بین «نفس الامر» و «ذهنی» صحیح نیست و حتّی بیان حاجی بنابراین که خارجیت هر چیزی به حسب خودش است و هر «ذهنی» از یک نظر خارجی است و حتّی مرتبه قوّه و شأنیت ماهیت هم یک نوع خارجیت است، صحیح نیست.

12. اشکال در مفاد قضایای حمل اوّلی و همچنین در لوازم ماهیت نیز موجود است و لهذا تقسیم قضایا به سه قسم، برای بیان کافی نیست.

13. این اشکالات از آنجا پدید آمده که توجه به انواع فعالیتهای ذهن نشده.

ذهن در حکم مرآة و آینه است. راست و صادق بودن هر آینه به این است که آنچه را که این آینه را در برابر آن قرار دادهاند حکایت کند و با آن مطابقت کند و امّا چیزی که در برابر آن قرار داده نشده البته نه. مثلًا اگر بگوییم «در روز جمعه آمدیم» صدق قضیه این است که در روز جمعه آمده باشیم نه در روز پنجشنبه.