غرر دوّم : اشتراک وجود

این مسأله مانند مسأله پیشین مربوط است به «مفهوم وجود» و جنبه ذهنی دارد و مانند آن مسأله بی نیاز از اقامه دلیل و برهان است زیرا با وجدانیات ذهنی ارتباط دارد.

مسأله این است که آیا «وجود» مشترک لفظی است یا مشترک معنوی؟ بدون شک لفظ «وجود» بر اشیاء زیاد حمل میشود: انسان موجود است، درخت موجود است، زمین موجود است ... و هرگاه یک لفظ بر اشیاء متعددی صدق کند یکی از این دو حال است:

یا این است که آن لفظ، معانی متعدّد دارد و در هر مورد یک معنی و یک مفهوم از او قصد میشود، مثل اینکه به مایع خوراکی که از پستان حیوانات خارج میشود اشاره میکنیم و میگوییم «این شیر است» و به حیوان درنده جنگلی که ضرب المثل شجاعت است نیز اشاره میکنیم و میگوییم «شیر است» و به دستگاهی که وسیله باز و بسته کردن آب است نیز اشاره میکنیم و میگوییم «شیر است». در این سه مورد ما یک لفظ درباره سه چیز مختلف به کار بردهایم ولی در هر مورد یک معنی جداگانه از این لفظ قصد کردهایم. در اینجا اشتراک، لفظی است، یعنی سه چیزی که این لفظ بر آنها نهاده شده است فقط در این جهت با هم شریکاند که یک لفظ در مورد همه آنها به کار