responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 4  صفحه : 296

تلفن دارد، به واسطه داشتن این وسیله از آنجا خبرهایی را تلقی میکند که این رفیقش که به اندازه او نبوغ فردی دارد از این قضایا بیخبر است. آنچه این بر او زیادت دارد، وسیلهای است، حسی است، ارتباطی است که با دنیای دیگر دارد. و این به نص قرآن اختصاص به پیغمبران هم ندارد، برای اینکه خود قرآن هم این را برای غیر پیغمبران نیز ذکر کرده است به یک حد بسیار قوی و نیرومندی.

ما میدانیم که مریم مادر عیسی را خداوند در زمره پیغمبران ذکر نکرده است همچنان که مادر موسی را هم در زمره پیغمبران ذکر نکرده است، ولی در عین حال این گونه ارتباط و اتصال با جهان دیگر را به یک نحو بسیار شدید و عالی- مخصوصا برای مادر عیسی حضرت مریم- ذکر کرده است که فرشتگان بر او ظاهر میشدند و با او سخن میگفتند (یا مَرْیمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاک وَ طَهَّرَک وَ اصْطَفاک عَلی نِساءِ الْعالَمِینَ. یا مَرْیمُ اقْنُتِی لِرَبِّک وَ اسْجُدِی وَ ارْکعِی مَعَ الرَّاکعِینَ) [1]، حتی- به نص قرآن کریم- برای او از غیب غذا میآوردند، تا آن حد که زکریا که پیغمبر بود در شگفت میماند و میگفت:

یا مَرْیمُ أَنَّی لَک هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یرْزُقُ مَنْ یشاءُ بِغَیرِ حِسابٍ [2].

در اصطلاح حدیثِ ما اینها را «محدَّث» مینامند؛ میگویند اینها نبی نیستند، رسول هم نیستند، محدَّث هستند، یعنی با اینها سخن گفته میشود؛ و این تقریبا از مسلّمات اسلام است که غیر پیغمبران هم میتوانند محدَّث باشند. ما حضرت امیر را و خیلی کمتر از حضرت امیر را پیغمبر نمیدانیم و پیغمبر نبودهاند ولی مسلّم [حضرت امیر] حقایقی را از غیب تلقی میکرده بدون واسطه پیغمبر. البته به دست پیغمبر پرورش پیدا کرده ولی این مقدار مطالب را تلقی میکرده، و حتی در نهجالبلاغه میفرماید: «وَ لَقَدْ کنْتُ مَعَ رَسولِ اللَّهِ بِحِراءَ» من با پیغمبر در حرا بودم (آنوقت بچه بوده، در حدود سنین ده سالگی، و بعضی نوشتهاند دوازده سالگی) «أری نورَ الرِّسالَةِ وَ اشُمُّ ریحَ النُّبُوَّةِ» نور رسالت را میدیدم و بوی نبوت را استشمام میکردم (معلوم است یک تعبیر خاصی است؛ یعنی چیزهایی را همان وقت در پیغمبر حس میکردم) تا آنجا که میگوید: «وَ لَقَدْ سَمِعْتُ رَنَّةَ الشَّیطانِ حینَ نُزولِ الْوَحْی الَیهِ» من آن ناله دردناک شیطان را وقتی که وحی بر پیغمبر نازل شد شنیدم، به پیغمبر گفتم که من شنیدم، به من فرمود: «یا عَلِی انَّک تَسْمَعُ ما اسْمَعُ وَ تَری ما أری وَ


[1]. آل عمران/ 42 و 43.

[2]. آل عمران/ 37.

نام کتاب : مجموعه آثار ط-صدرا نویسنده : مطهری، مرتضی    جلد : 4  صفحه : 296
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست