است یعنی از نظر کمالاتِ مرتبه تکاملی در یک حد پایینتر و منحطتر از انسان است و انسان از او خیلی برتر و بالاتر است. نه تنها با ملک قابل مقایسه نیست از آن نظر که کار ملک نوعی کار است و کار اینها نوع دیگر و آنها در مرتبه و مقامی هستند که اصلًا به جن ارتباط پیدا نمیکند، بلکه یک مخلوقی است از نظر درجه تکاملی بین حیوان و انسان.

بدی ارتباط انسان با جن

نکتهای که میخواهم عرض کنم این است: به طور مسلّم عدهای از انسانها- و البته انسانهای معدودی- هستند که میتوانند ارتباط با جن پیدا کنند. این یک حقیقت است. البته نمیخواهم بگویم هر کسی که چنین ادعایی میکند حرفش درست است.

به ندرت انسانهایی پیدا میشوند که میتوانند ارتباط با جن پیدا کنند. ولی کسانی که به جنبههای معنوی انسان میاندیشند این کار را کار غلط و بدی میدانند و معتقدند که روح انسان را خراب و فاسد میکند؛ نه تنها برای انسان کمالی شمرده نمیشود، بدتر انسان را خراب میکند. اینجور ادعا میکنند که معاشرت با جن در روح انسان آن اثری را میگذارد که معاشرت با انسانهای پست منحطِ کوتاهفکرِ گرفتار به یک نوع آلودگیها. چگونه اگر انسان با آنها معاشرت داشته باشد روحش را پست و منحط میکند؟

از همین آیات میتوانیم یک نوع دستورالعملی بگیریم که در عین اینکه چنین مخلوقی در عالم وجود دارد و بهترین دلیلش همان است که قرآن از وجود این مخلوق خبر داده است، انسانها هیچ وقت دنبال این کار نروند که با این مخلوق ارتباطی برقرار کنند. حتی وقتی که آنها آمدند از قرآن آگاه شدند، بدون ارتباط مستقیم با شخص پیغمبر بوده و شخص پیغمبر با اینها ارتباط مستقیم نگرفت یعنی خدا نخواست که پیغمبر ارتباط مستقیم با آنها بگیرد و بیایند حرفی بزنند. نه اینکه بخواهم بگویم امرِ نشدنی است، ولی خداوند نخواسته به این شکل باشد. آنها آمدهاند، از موضوع هم آگاه شدهاند، بدون آنکه ارتباط مستقیمی با پیغمبر بگیرند رفتهاند در میان جمع خودشان قضایا را در میان گذاشتهاند. و لذا قرآن میگوید:

قُلْ ... به آنها بگو به من وحی شده که چنین جریانی رخ داده است؛ نه اینکه بگوید آنها آمدند پیش من، من چنین گفتم و آنها چنین گفتند؛ بلکه آنها آمدهاند و رفتهاند،