آماده حرکت باش. روزی چادر زده و نشسته بودند که خبر دادند دشمن حمله کرده است. آنها که آمادگی سربازی داشتند فوراً پریدند روی اسبها و رفتند و جنگیدند، و این آقای زاهد تا زره و شمشیرش را پیدا کرد و ورد و ذکر خواند، جنگ گذشت و تمام شد، و تا به خود جنبید سربازها برگشتند. پرسید: چه شد؟ گفتند: رفتیم، کشتیم، کشته دادیم و برگشتیم. گفت: عجب! پس ما چی؟! گفتند: هیچ، کار تمام شد. آخرش کسی دلش به حال او سوخت. یک اسیری را گرفته بودند. گفت: این را میبینی؟ این از آن دشمنهای چنین و چنان است و خیلی از سواران ما را کشته تا اسیر شده و حالا باید کشته شود. تو او را ببر و گردن بزن. اسیر هم دست بسته بود.

مرد زاهد اسیر را برد که گردن بزند. طول کشید و نیامد. وقتی رفتند، دیدند که این زاهد افتاده و مرد اسیر هم با همان دستهای بسته روی او افتاده و دارد بیخ گلوی او را میجود و عن قریب است که شاهرگ او را ببُرد. اسیر را کشتند و مرد زاهد را آوردند درون خیمه و آب به صورتش زدند و به هوش آوردند. قضیه را از او پرسیدند. گفت: وقتی از اینجا رفتیم یکدفعه به صورتم نگاه کرد و یک پِخ کرد، من دیگر چیزی نفهمیدم.

شجاعت را در خلوت شب نمیتوان به دست آورد، همانطور که آثار خلوت شب را در میدان جنگ نمیشود کسب کرد.

یک خصایص اخلاقی هست که انسان جز در مکتب تشکیل خانواده نمیتواند آنها را کسب کند. [تشکیل خانواده] یعنی یک نوع علاقهمند شدن به سرنوشت دیگران. تا انسان زن نگیرد و بچه پیدا نکند و آن بچه شدیداً عواطف او را تحریک نکند و مثلًا در مواقعی که مریض میشود او را به هیجان نیاورد یا مثلًا لبخند بچه در او اثر نگذارد، [علاقهمند شدن به سرنوشت دیگران در او پدید نمیآید.] با مطالعه کتاب، این امر در او پیدا نمیشود. تجربه نشان داده است که اخلاقیون و ریاضت کشها که این دوران را نگذراندهاند، تا آخر عمر یک نوع خامی و یک نوع بچگی در آنها وجود داشته است. و یکی از علل اینکه در اسلام ازدواج یک امر مقدس و یک عبادت تلقی شده، همین است در حالی که از نظر مسیحیت، تجرّد مقدس است و تأهل پلیدی، و کسانی اجازه میگیرند متأهل شوند که تاب تجرّد را ندارند یعنی اگر مجرّد بمانند فاسد میشوند، و بنابراین از باب دفع افسد به فاسد میگویند باید ازدواج کرد. لذا پاپ از میان مجرّدها انتخاب میشود