همیشه به او بدبین باش: انَّ الْمُؤْمِنَ لایصْبِحُ وَ لایمْسی الّا وَ نَفْسُهُ ظَنونٌ عِنْدَهُ [1] نفس مؤمن نزد او مورد بدگمانی است؛ و از طرف دیگر میگویند نفس خودت را بشناس، نفس خودت را محترم بدار، مکرّم بدار، عزیز بدار، عزتش را حفظ کن، شرافتش را حفظ کن، کرامتش را حفظ کن، حرّیتش را حفظ کن. این، آن گوهر شریف انسانیت انسان است که یک حقیقتی است و در هر کسی این بارقه الهی وجود دارد، و این است که درباره آن فرموده: فَاذا سَوَّیتُهُ وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ روحی. او از سنخ عالمی است برتر از این عالم.

پس میان ایندو تلاقی وجود ندارد.