دارد آگاه میکنیم که: میدانی این تابلو چه تابلویی است؟! خیلی عالی و فوق العاده است، حیف است اینجا باشد که گرد و غبار و دود بگیرد. تا آن را نمیشناسد اهمیت نمیدهد، ولی وقتی که شناخت فوراً آن را حفظ میکند.

حدیث دیگر از امام هادی است: مَنْ هانَتْ عَلَیهِ نَفْسُهُ فَلاتَأْمَنْ شَرَّهُ [1] بترس از آدمی که خودش برای خودش قیمت ندارد؛ آن کسی که حس کرامت نفس، این سرمایه عظیم را از دست داده، از چنین آدمی بترس؛ آدمی که احساس شرافت و کرامت در خود نمیکند، از شرّ او ایمن مباش.

در آن حدیث معروف عقل و جهل در تحف العقول (صفحه 389) چنین آمده:

لا دینَ لِمَنْ لا مُرُوَّةَ لَهُ کسی که مردانگی ندارد دین ندارد. (دعوت به مردانگی، خود دعوت به نوعی «خود» است). وَ لا مُرُوَّةَ لِمَنْ لا عَقْلَ لَهُ و آن که عقل نداشته باشد نمیتواند مردانگی داشته باشد. انَّ اعْظَمَ النّاسِ قَدْراً مَنْ لایرَی الدُّنْیا لِنَفْسِهِ خَطَراً از همه مردم بلندمرتبهتر و عظیم القدرتر آن کسی است که برای تمام دنیا به اندازه نفس خود ارزش قائل نیست. (البته این نفس پرستی نیست). از همه مردم، عظیم القدرتر آن کسی است که اگر تمام دنیا را یک طرف بگذارند و کرامت و عزت نفس را طرف دیگر، او خودش و عزت نفس خودش را بر تمام دنیا مقدّم میدارد، یعنی حاضر نیست شرافت و کرامت خود را لکهدار کند در مقابل اینکه تمام نعمتهای دنیا را به او بدهند.

در نهج البلاغه میفرماید: قَدْرُ الرَّجُلِ عَلی قَدْرِ هِمَّتِهِ عظمت و اهمیت هرکس به همان اندازهای است که همتش بلند است. وَ صِدْقُهُ عَلی قَدْرِ مُروءَ تِهِ و راستی و راست گفتاری هرکس به اندازه احساس مردانگی اوست. جمله عجیبی است! کسی که در خود احساس جوانمردی و مردانگی کند، دروغ نمیگوید و دروغ را دون شأن خود میداند. (این توجه به شأن خویش داشتن، خود مطلبی است). وَ عِفَّتُهُ عَلی قَدْرِ غَیرَتِهِ [2] (این هم حرف عجیبی است) عفت و پاکدامنی هرکس در امر جنسی به اندازه غیرتمندی اوست؛ یعنی کسی که نسبت به ناموس خود غیرتمند است، به ناموس دیگری تجاوز نمیکند و اگر کسی به ناموس دیگران تجاوز کرد، آن غیرت