شما را از زمین بیافرید و عمران آن را از شما خواست) [1]؛ بداند که او امانتدار الهی است؛ بداند که بر حسب تصادف برتری نیافته است تا استبداد بورزد و همه چیز را برای شخص خود تصاحب کند و مسئولیت و تکلیفی برای خویشتن قائل نباشد.

پرورش استعدادها

تعلیمات اسلامی نشان میدهد که این مکتب مقدس الهی به همه ابعاد انسان، اعم از جسمی و روحی، مادی و معنوی، فکری و عاطفی، فردی و اجتماعی توجه عمیق داشته است و نه تنها جانب هیچ کدام را مهمل نگذاشته است بلکه عنایت خاص به «پرورش» همه اینها روی اصل معینی داشته است. در اینجا به طور اجمال به همه اینها اشاره میکنیم.

_ پرورش جسم

اسلام «تنپروری» به معنی «نفسپروری» و شهوتپرستی را شدیداً محکوم کرده است، اما پرورش بدن به معنی مراقبت و حفظ سلامت و بهداشت را از واجبات شمرده است و هر نوع عملی را که برای بدن زیانبخش باشد حرام شمرده است.

اسلام آنجا که یک امر واجب (مانند روزه) احیاناً برای بدن مضر تشخیص داده شود تکلیف آن را ساقط میکند، بلکه چنین روزهای را حرام میداند. هر اعتیادی که برای بدن مضر باشد از نظر اسلام حرام است. آداب و سنن بسیاری در اسلام به خاطر بهداشت و سلامت بدن وضع شده است.

ممکن است افرادی میان «پرورش بدن» که امری بهداشتی است و «تنپروری» به معنی نفسپروری که امری اخلاقی است فرق نگذارند و خیال کنند اسلام که با تنپروری مخالف است با بهداشت بدن مخالف است، پس لاقیدی در حفظ سلامت و بلکه کارهایی که مضر به بهداشت و سلامت بدن است از نظر اسلام کار اخلاقی است. و این اشتباهی فاحش و خطرناک است. تقویت و سلامت بدن و بهداشت آن کجا و تنآسانی و تنپروری کجا؟!

نفسپروری و شهوتپرستی که در اسلام محکوم است، همان طوری که بر ضد

. هُوَ انْشَأَکمْ مِنَ الْارْضِ وَ اسْتَعْمَرَکمْ فیها (هود/ 61).