رستگار شد و آن که آن را بیالود و عناصر نامناسب وارد آن ساخت، زیانکار شد.

تعلّم و یادگرفتن و خواندن کتاب، یکی دیگر از وسایل و ابزارهایی است که تعلیمات اسلامی به آنها توجه کرده و آنها را به رسمیت شناخته است. کافی است که وحی بر پیامبر اکرم با جمله «اقْرَأْ» (بخوان) آغاز میشود. قرائت، خواندن چیزی از یک متن (کتاب) است.

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذِی خَلَقَ. خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ عَلَقٍ. اقْرَأْ وَ رَبُّک الْأَکرَمُ. الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ. عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ [1].

بخوان به نام پروردگارت، همان که آفرید، آفرید انسان را از خونی بسته (یا حیوانی زالوشکل). بخوان و پروردگار کریمتر تو که قلم به دست گرفتن را آموخت، به انسان چیزهایی آموخت که نمیدانست.

4. موضوعات شناخت: چه چیزهایی شناختنی است و باید شناخت؟

موضوع شناختْ خداست، جهان است، انسان است، و جامعه و زمان است.

همه اینها هم شناختنی است و هم باید شناخت.

ب . از نظر جهان بینی

این کتاب که مقدمهای بر جهانبینی اسلامی است، در درجه اول متصدی همین مطلب است و از لابلای مطالب این کتاب میتوان آنها را به دست آورد، ولی به دلیل اینکه رشته مطلب در اینجا نگسلد، به طور خلاصهتر و فشردهتر این مشخصات را بیان میکنیم:

1. جهان ماهیت «از اویی» دارد؛ یعنی واقعیت جهان واقعیت «از اویی» است.

فرق است میان آنکه چیزی از چیزی باشد بدون اینکه تمام واقعیتش واقعیت «از اویی» باشد، مانند فرزند نسبت به پدر و مادر که از آنها هست ولی واقعیت