مِنْها خَلَقْناکمْ وَ فِیها نُعِیدُکمْ وَ مِنْها نُخْرِجُکمْ تارَةً أُخْری [1].

شما را از زمین آفریدهایم و به زمین باز میگردانیم و از زمین بار دیگر بیرون میآوریم.

اما سخن علی در اینجا ناظر به آیات دیگری از قرآن است و مفهوم بالاتری دارد و آن اینکه از چه جهانی آمدهایم؟ در چه جهانی هستیم؟ به سوی چه جهانی میرویم؟

دنیا و آخرت نیز مانند غیب و شهادت، از نظر جهانبینی اسلامی دو مفهوم مطلقاند نه نسبی، و به تعبیر قرآن هرکدام نشئهای جداگانه هستند. آنچه نسبی است کار دنیایی و کار آخرتی است؛ یعنی یک کار اگر به منظور نفسپرستی باشد کار دنیایی است و احیاناً همان کار اگر برای خدا و در راه رضای خدا باشد کار آخرتی است. بعداً تحت عنوان «زندگی جاوید یا حیات اخروی» درباره دنیا و آخرت، مفصل بحث خواهیم کرد.