علامه پس از آنکه ادله این عده از شافعیه را نقل میکند میگوید: «به عقیده من نیز نظر بر وجه و کفین حرام است.».

محقق در شرایع میگوید: نظر به چهره و دو دست یک بار جایز است و تکرارش

جایز نیست. شهید در لمعه و علامه در بعضی کتابهایش همین عقیده را انتخاب کردهاند.

مجموعاً در باب نظر بر وجه و کفین سه قول است:

الف. ممنوعیت مطلقاً. علامه در تذکره و چند نفر معدود دیگر و از آن جمله صاحب جواهر این عقیده را انتخاب کردهاند.

ب. جواز نظر یک نوبت و ممنوعیت تکرار نظر. محقق در شرایع و شهید اول در لمعه و علامه در بعضی دیگر از کتبش تابع این نظرند.

ج. جواز مطلقاً. شیخ طوسی، کلینی، صاحب حدائق، شیخ انصاری، نراقی در مستند و شهید ثانی در مسالک این نظر را تأیید میکنند. شهید ثانی در مسالک این قول را تأیید و ادلهای که شافعیه بدان تمسک کردهاند و مورد پسند علامه واقع شده است رد میکند ولی در آخر میگوید: «شک نیست که قول به تحریم، طریق احتیاط و سلامت است.».

تا اینجا عقیده قدمای علمای اسلام را درباره پوشش و هم درباره نظر ذکر کردیم.

اما علمای متأخر:

مرحوم آیة اللَّه سید محمد کاظم طباطبائی یزدی در عروة الوثقی راجع به مسأله پوشش در غیرنماز میگوید:

«بر زن واجب است تمام بدن خویش را جز وجه و کفین از غیر محارم بپوشد.» [1]