سفيد و آن سکه زرد هلاک کرد.

قرآن راز اين مطلب را ذکر میکند که چرا انسان دشمن حق میشود؛ چون اينجا صحبت عناد است: آن که به حق و حقيقت پشت کرد، و فرار کرد؛ اصلًا نمیخواهد ببيند؛ يکمرتبه يک جمله ديگر اضافه میکند:وَ جَمَعَ فَاوْعی آن که پولها را جمع کرده و در مخزنها [ذخيره کرده است.] قديم که بانک نبود که پولها را در حساب بانکی بريزند؛ در ظروفی پوستی يا مسی جمع و دفن میکردند. پول را خدا نداده برای جمع کردن، داده برای اينکه در ميان مردم گردش کند، چون جمع کردنِ يکی در يک گوشه مساوی است با محروم ماندن بندگان خدا در جای ديگر. دو مسأله است: مسأله داشتن از راه حلال غير از مسأله جمع کردن و گرد آوردن است.

داشتن به شرط آنکه از راه حلال باشد، اما داشتنی که عملًا شخص فقط نقش يک متصدی و يک رئيس مؤسسه را داشته باشد که دائماً اين پول به نفع مردم در جريان است، به عبارت ديگر داشتن اگر از راه حلال باشد و به نفع مردم هم در جريان باشد بحثی ندارد ولی داشتنی که ملازم است با محروم شدن افراد ديگر، برای قرآن غيرقابل تحمل و غيرقابل تأييد است:

الَّذينَ يَکنِزونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لايُنْفِقونَها فی سَبيلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ اليمٍ.يَوْمَ يُحْمی عَلَيْها فی نارِ جَهَنَّمَ فَتُکوی بِها جِباهُهُمْ وَ جُنوبُهُمْ وَ ظُهورُهُمْ هذا ما کنَزْتُمْ لِانْفُسِکمْ فَذوقوا ما کنْتُمْ تَکنِزونَ [1].

[1]. توبه/ 34 و 35.