همين درياست، زمين همين زمين است، آسمان همين آسمان است، خورشيد همين خورشيد است. اينها مهلتهاست، به مهلتها نبايد مغرور شد.

ماهيت نزول عذابها در [زمان] انبيای گذشته چنين چيزی است. البته در اين ميان دعا و نفرين يک انسان کامل هم خودش عامل بسيار مؤثری است. پيغمبری میآيد مبعوث میشود، رنجها میبرد، زحمتها میکشد و بعد با آن عکسالعمل شديد مواجه میشود، آنگاه نفرين میکند؛ اين هم خودش يک عاملی است. بعد از آن است که شما میبينيد تمام عالم تبديل به لشگرهايی عليه انسان میشود:

فَامّا ثَمودُ فَاهْلِکوا بِالطّاغِيَةِ.وَ امّا عادٌ فَاهْلِکوا بِريحٍ صَرْصَرٍ عاتِيَةٍ.سَخَّرَها عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيالٍ وَ ثَمانِيَةَ ايّامٍ حُسوماً فَتَرَی الْقَوْمَ فيها صَرْعی کانَّهُمْ اعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ.فَهَلْ تَری لَهُمْ مِنْ باقِيَةٍ.

اين همان حالت قهر کردن و خشم گرفتن اين مادر با اين فرزند است. نقطه مقابل (آشتی بودن) آن است که قرآن ذکرمیکند:وَ لَوْ انَّ اهْلَ الْقُری امَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْارْضِرفتار مساعد طبيعت با انسان در دولت مهدی عليه السلام

در موضوع دولت مهدی (عجّل اللَّه تعالی فرجه) مسائل زيادی مطرح است و احتياج به بحثهای زيادی است. (من حدود هشت جلسه در اين