ابن خفاجه- ابراهيم‌

- بن ابو الفتح بن عبد اللّه بن خفاجه اندلسى، مكنّى به ابو اسحق، معروف به ابن خفاجه، از شعراى اوائل قرن ششم هجرى اندلس ميباشد كه بسال چهار صد و پنجاهم در جزيره شقر (بروزن هنر) از اعمال شهر بلنسيه از بلاد اندلس متولد شد، با توجه بر اينكه شعرا مشمول اكرامات ملوك وقت هستند هيچيك را مديحه نگفته و از مولد خود بيرون نگرديد تا بسال پانصد و سى و سيّم يا بيست و سيّم در همانجا درگذشت و از اشعار لطيفه او است:

در غزل و مرثيه اشعار خوب گفته كه اغلب آنها در وصف كائنات جوّ و منظره‌هاى طبيعى است. ديوانش هم بسيار خوب، در مصر و قاهره چاپ، يك نسخه خطّى آن بشماره 152 در كتابخانه مدرسه سپهسالار جديد طهران موجود است.

(ص 13 ج 1 كا و 458 هر و 621 ج 1 س)

ابن الخل- حسن بن مبارك‌

- از مشاهير شعراى قرن ششم هجرت ميباشد كه در فقه نيز يدى طولى داشته و از اشعار او است:

در سال پانصد و پنجاه و دويم هجرى قمرى درگذشت. (ص 621 ج 1 س)

ابن الخل- محمد

- بن مبارك بن محمد بن عبد اللّه بن محمد بغدادى، مكنّى به ابو الحسن و ابو البقاء، از فقهاى شافعيّه ميباشد كه خط او نيز مرغوب و بسيار خوب بود، مردم بدون ضرورت، محض ببهانه بدست آوردن خط او استفتاى مسائل دينيّه مينمودند اينك تمامى اوقات او در جواب نوشتن آنها مصروف و در زحمت بى‌نهايت بود تا آنكه بالاخره ملتفت قضيه شد، جواب مسائل را با قلم شكسته و ساييده مينوشت، اين بود كه مردم بعد از آن، استفتا كردن را موقوف داشتند.