- از مورّخين اوائل قرن ششم هجرت ميباشد، تاريخ طبرى مشهور را كه از بدو خلقت تا سال سيصد و نهم هجرت بنام تاريخ الامم و الملوك بقيد تحرير آورده از عربى بفارسى ترجمه نموده و وقايع مابين طبرى (متوفّى بسال 310 ه ق- شى) و زمان خود را نيز بدان افزوده است و در پانصد و دوازدهم هجرى قمرى درگذشت و ظاهرا نامش هم ابو محمد است.
(كف و ص 758 ج 1 قاموس الاعلام)
ابو محمد- عبد اللّه بن احمد
- خازن اصفهانى، از مشاهير ادبا و شعراى عهد ديالمه و از منسوبين صاحب بن عبّاد (متوفى بسال 385 ه ق- شفه) با ابو بكر خوارزمى (متوفى بسال 383 ه ق- شفج) نيز مراسلاتى داشت، اشعارش سلس اللّفظ و لطيف المعنى بوده و از او است:
لا يحسن الشعر ما لم يسترق له
حر الكلام و تستخدم له الفكر
انظر تجد صور الاشعار واحدة
و انما لمعان تعشق الصور
سال وفاتش مضبوط نيست. (ص 758 ج 1 قاموس الاعلام)
ابو محمد- عبد اللّه بن محمد
- زوزنى، از مشاهير ادبا و شعراى اوائل قرن پنجم خراسان بوده و از اشعار او است:
لما رايت الزمان نكسا
و ليس فى الصحبة انتفاع
كل رئيس به ملال
و كل رأس به صداع
[1] ابو محمد- در اصطلاح رجالى و ارباب تراجم، كنيه جمعى نامحصور، طبقه اولى موكول بعلم رجال و بسيارى از اكابر طبقه دويمى نيز در باب اول و سوم اين كتاب (القاب و ابناء) بعناوين متفرقه مربوطه بآن دو باب نگارش يافته است و بعضى از ايشان را كه در آن دو باب ذكر نشده بطور اجمال در اينجا تذكر ميدهد.
نام کتاب : ریحانة الادب فی تراجم المعروفین بالکنیه او اللقب نویسنده : مدرس تبریزی، محمدعلی جلد : 7 صفحه : 257